Rob Colenbrander maakte zijn officiële debuut in de bekerwedstrijd tegen vv Heerenveen (2-2, MSC wns) en viel nadien nog in als linkerspits op een herfstachtige zondag in de uitwedstrijd tegen SC Joure. De sfeer binnen die groep vindt hij tof en amicaal en voelt zich buitengewoon goed opgevangen. Het niveau is uiteraard hoog maar wel zeer uitdagend.

Rob speelt al sinds de F-pupillen bij MSC. Begonnen in F2 met knapen als Max Steendam, Yannick Jol en Warner Bouwknegt. Tien jaar geleden debuteerde hij in E1 om vervolgens ieder seizoen in het 1e-teams te spelen van zijn leeftijdscategorie. Zijn spel kenmerkt zich als ’technisch verfijnd’ en gericht op ‘vooruit voetballen’. Een verdediger zal hij nooit worden. Door de jaren heen speelde hij het liefst en het meest op het middenveld.

Legio trainers heeft hij voorbij zien trekken: van Jonathan Genee tot Vincent Kuik, van Jan Padding tot Harrie Lefferts, Johnny Tanalepy en Hajo vd Helm. Van Bernard Koning , trainer D1 indertijd- thans Oranje Zwart 1, heeft hij het meest opgestoken. Als hoogtepunt herinnert Rob zich het kampioenschap met C1 en promotie naar de Hoofdklasse in 2010 onder Jan Padding.

Een zwarte bladzijde in zijn nog jonge carrière is natuurlijk het overlijden op het trainingsveld van zijn vriend Daan Karsten (indertijd B1). Op 30 maart alweer 3 jaar geleden. Het ligt bij velen nog vers in het geheugen.

Als lastige clubs/tegenstanders om tegen te spelen noemt Rob vv De Weide uit Hoogeveen en Noordscheschut. Voetbal op “goed” kunstgras, zoals bij MSC, heeft zijn voorkeur boven het spelen op gras. De meningen hierover zijn veranderd de afgelopen jaren.

Rob hoopt dit over een aantal maanden zijn VWO-diploma te halen en vervolgens een studie te doen op de Rijksuniversiteit in Groningen. Het eerste jaar denkt hij nog thuis te blijven wonen en wellicht nog een jaar bij MSC te voetballen. Wie weet….

Namens alle MSC’ers: succes Rob !