Na een serie wedstrijden met veel puntverlies hoopten de spelers en de technische staf dat het dan eindelijk weer een keer zou gaan lukken. De fusieclub uit Oosterwolde (Oostenburg) was voor de 2e keer de tegenstander. In de uitwedstrijd werd al dan niet gelukkig gewonnen met 3-2 maar het betrof toen de 1e wedstrijd waarbij de spelers heel weinig training in de benen hadden en het team de beschikking had over Sven, Jille en Bart die nu ontbraken.
 
De eerste helft bleek Oostenburg de beter voetballende ploeg maar de beste kansen waren wellicht toch voor MSC A1. A1 speelde met het hart zoals het hoort als het iets minder loopt. Niks op aan te merken, dat mag ook wel eens worden gezegd. Ruststand 0-0.
De 2e helft wederom een gelijkopgaande strijd met aan beide zijden goede kansen. Oostenburg benutte een strafschop welke MSC A1 wellicht ook had moeten krijgen, 0-1. Dat het uitendelijk 0-2 wordt is alleen voer voor de statistieken. Een erg zuur verlies. Een gelijkspel was minimaal op z’n plaats geweest.   
 
Het is nu zaak de kop d’r bij te houden. De motivatie niet laten zakken en lekker met z’n allen blijven trainen. Het hoofd naar beneden en klagen ; daar heeft een team helemaal niets aan. Je moet het toch met z’n allen blijven doen. Zowel basis- als wisselspelers, reserves die met A2 meedoen, aanvoerder(s) en de (technische) begeleiding rond het team.
Neem je verantwoordelijkheid die past bij het lidmaatschap als teamsporter van een (goede) voetbalvereniging. Ook verlies, wellicht wat minder spelen, hoort bij een prestatieteam als A1. Samen de schouders er onder, samen aan een seizoen beginnen en samen het seizoen afmaken; daar kom je verder mee.