Om tien uur was het dan zo ver. Henny gooide de deuren open en zijn vlok met schaapjes zwierf naar buiten. Kundig en luid blafte Ronny negen wolkjes van wol om zich heen en ging richting het grasveld. Onder luid geblaat begonnen de dieren van MSC’s bloedeigen Irene en Carlo aan hun dappere taak om het gras kort te grazen. Little did they know, dat er een rivaliserende kudde hetzelfde snode plan hadden gesmeed. Snel gingen de schaapherders in overleg en kwamen tot de slotsom dat de winnaar het grasveld mocht kort grazen.
Eén schaapje was niet zo wit en werd snel achterin het veld geplaatst, onder de lat, waar het minste gras is. Aangezien Roelof Jan zijn pootjes niet vies wilde maken in de modder, deed dit schaapje handschoenen aan. Zijn blauwe/zwarte vacht werkte als een baken zou later blijken. Vele vijandige schapen vielen aan in zijn richting. De trouwe herdershond Ronnie hoeft geen gras en besloot dichtbij het zwarte schaap te blijven, als laatste hond. Kundig blaffend kreeg hij aan zijn linkerkant een schrijvend schaapje en rechts stelde de schaapherder Henny zich op. Voor hem dook een uit de kluiten gewassen schaap op, met blonde wapperende haren, in de vorm van Mischa(ap). Op het middenveld, waar het gras altijd groener lijkt aan bij de buren op de andere helft, mocht Barend op links zijn best doen. In het centrum stelde zich een klein, maar rap, schaapje op die luistert naar de naam Rutger. Op rechts positioneert zich een ligt kalend schaap. Wederom nieuwe kansen voor Alex om eens te scoren. In de aanval, waarbij je vaak in het modderige, minder verse gras van de tegenstander zijn schaap met handschoenen terechtkomt, mochten drie andere witte vrienden van Henny en Ronny hun best doen. Jacob Jan, Arthur en Ralph dienden zich hier aan, respectievelijk van links naar rechts. Schaap Niels, een vreemde eend in de bijt daar hij brood eet, pakt de vlag op en wonderschaap Sipan mag ook eerst rusten. Onder leiding van een lokale, zich van shoarma onthoudende en ervaren schaapstrijd fluiter begon de graaswedstrijd.
Al na drie minuten liet de normale zo trouwe viervoeter Ronny een steekje vallen, waardoor vriend en vijand verrast werden. De bal, die bij schaapstrijden altijd aangeeft waar een schaap mag grazen, schoot onder alle zijn vier voeten door, een Uffelter schaap helemaal vrij voor het doel zettend. Net als een konijn die in koplampen van een aanstormende auto staart, was ons zwarte schaap onder de lat kansloos. Nog nooit zo snel stond MSC(haap) zo vroeg op een achterstand. Zichzelf verblaffend verhonde Ronny zich en samen met hem de vlok. Dit is bekend terrein voor de witte, wollen dieren.
Wat volgde was een waar offensief, waar menig schaap zich dapper een weg graasde richting de minder gewilde, modderige weide. Golf na golf potentiële shoarma wierp zich in de strijd wat al snel resulteerde in vele kansen. Met motorschapen Alex en Rutger op het middenveld en een goede grazende aanval voor hen, werd er gewerkt aan de gelijkmaker. Deze volgde dan ook, na genoeg van MSC(haap)’s beruchte scherpte ten toon te hebben gesteld, in de vorm van een koppend schaap. Na een corner deed Ralph dit geheel in de stijl van het derde en had hij twee keer nodig op de bal in het netje te krijgen, maar erin ging die. Onder luid geblaat van acht andere schapen, één blaffende hond en een juichende man, keerde Ralph terug van zijn avontuur. Hoewel er nog vele kansen ontstonden, bleef de ruststand toch steken op 1-1.
Tijdens de rust werd er enige schapen wat rust gegund. Niels, ons rokende, brood etende en tevens vlaggende schaap ( allemaal tegelijkertijd ) mocht zijn graaskunsten laten zien en ook Sipan maakt zijn opwachting. Jacob Jan en Barend zijn onze offerschapen van vandaag. Het arme schaap Barend was door zijn hoefjes gezakt en ondervond hier veel last van. Jacob was gewoon de bok. Maar het meest wonderbaarlijke aan de rust was dat het verloren gewaande schaap Cees kwam aangehuppeld. Herder Henny had stad en land afgezocht naar dit exemplaar, maar kon hem niet vinden, gelukkig blijken de wonderen de wereld nog niet uit te zijn. Voor straf mag Cees eerst in de schaapskooi plaats nemen.
De tweede helft is misschien wel het meest wonderbaarlijke wat schaapstrijd ooit is overkomen. Voor één ieder die het gemist heeft, geldt dan ook dat u een historisch moment heeft gemist. Misschien kunt u zich troosten met de gedachte dat nog enkele miljarden anderen het ook gemist hebben.
MSC(haap) wilde het grasveld voor zichzelf en ging direct weer over tot de aanval. Maar als een donderslag bij heldere hemel werden de schaapjes tellende Meppelers uit hun dromen gerukt. Herdershond Ronny speelde de bal richting vier van zijn witte schapen, nadat hij onder druk gezet werd door vijandige gezinde schapen. De vier hadden maar twee tegenstanders, maar bleven allen besluiteloos staan. Wederom was er één niet Meppels gezind schaap in wolfskleren er als de kippen bij om de goed keepende Roelof Jan voor een tweede keer te verschalken., 1-2…
Al snel blafte Ronny naar de zijlijn dat het op het nest teruggekeerde schaap Cees zich warm moest gaan lopen. Er moest een aanvallend, bloeddorstig dier ingezet worden om de wedstrijd open te breken. Twee keer aanstaren tegen een achterstand is genoeg voor één wedstrijd. Dit vond ook de ondergetekende. In een periode van slap spel van de Meppelse graasbrigade, brak Uffelte nogmaals door en onder het motto van ‘’ of de bal, of de man erdoor, maar niet allebei ‘’ ging dit schaap hard het duel in, om vervolgens minstens net zo hard op zijn achterste te vallen ( het arme schaap kan op het moment van schrijven amper lopen om zo de cd’s te wisselen. Toepasselijk staat het nummer ‘’ Mercy ‘’ van Duffy bij het schrijven van deze anekdote op. ), wat een wissel tot gevolg had. Cees er in, een schrijvend schaap eruit. Ronny schakelde snel om en zette het halve team op andere plekken.
Vanaf de zijlijn moest het geblesseerde witte diertje, die net gewisseld was, lijdzaam toe zien hoe iedereen aan zijn nieuwe posities moest wennen. Roelof Jan besloot dat het weer eens tijd was om als een echte schaapkeeper en het gras op te zoeken, maar kreeg de bal niet klem vast. Een eenvoudige inschuiver zette de stand op 1-3. Als een geest uit het verleden schieten de beelden van eerder onterecht verloren schaapstrijden door het hoofd van ondergetekende, begeleid door een luid juichende aanhang van Uffelte, die eenieder laat weten dat het nu ‘’ toch echt niet meer mis kan gaan ‘’. Ook laat een omstander, om haar godslasterende uitspraken anoniem gebleven, weten dat ze naar huis gaat. ‘’ Het is niet langer om aan te zien ‘’. Ze is overigens toch stiekem blijven zitten.
Maar mis ging het! Voor de Uffelter schapen dan. Wat MSC(haap) het hele seizoen als sierde ging ook vandaag weer op. Ze laten de moed nimmer in de hoeven zakken. Vol overtuiging gingen overgebleven schapen op zoek naar de aansluitende treffer. Nadat het eerder genoemde ligt kalende schaap al een keer snoeihard op de lat had geschoten, was het een moment later wel raak. Handig gebruik makend van de vier poten die hem geschonken zijn, sprintte Alex langs jan en alleman en rond hij scherp af. Is het dan toch nog mogelijk om dit felbegeerde veld te winnen? Het was in ieder geval Alex manier om zijn lieve vrouw de mond te snoeren ( daar gaat de anonimiteit ) en eindelijk eens zijn kinderen te laten zien dat hij wel degelijk kan scoren, iets wat al meerdere weken in twijfel werd getrokken door de nieuwe generatie Alex’jes. 2-3.
Hoop doet leven en deze zondag was het niet anders. Uffelte stond te wankelen naar deze dreun en alles wat een MSC(haap) hart meedraagt, rook bloed. Normaal werkt dit bij schapen averechts, maar niet vandaag. Kans op kans stapelde zich op, daar Uffelte het niet meer bij kon poten. Jacob Jan, inmiddels in het veld gekomen voor Mischa(ap), bediende vanaf de voorstopper positie menigmaal Sipan, Cees, Rutger en Alex, die op hun beurt weer Ralph en Arthur bedienden. Het zouden dan ook de laatste twee schapen zijn die de shoarma molen op volle toeren liet draaien, Uffelte hierdoor mangelenden en zo het graasveld veilig te stellen voor de medeschapen.
Ralph tekende voor de derde goal van MSC(haap) en zijn tweede van de dag. Dit keer had hij lering getrokken uit de eerste en rondde het een stuk beter af. 3-3. De Meppelers voelden een wonder aankomen en werden vervuld met vernieuwde krachten. Conditie was opeens geen issue meer en de buikjes waren nog niet vol genoeg gegraasd. Keer op keer sloegen de nu op hol geslagen schapen toe.
De nu in blinde paniek verkerende Uffelter schapen konden niet langer weerstand bieden en schoten alle kanten op, waardoor de verdediging een ware gatenkaas werd. Arthur maakte hier handig gebruik van. Het leek erop het door de wol geverfde schaap een sollicitatie doet bij het derde, want ook hij had meerdere schoten nodig om uiteindelijk doel te treffen, maar gelukkig tellen ook deze, net als bij vele andere sporten, in schaapstrijd gewoon als een volwaardig punt. Die 4-3 was een feit. De weinige nog aanwezige strijdlust in de lijven van Uffelte was na deze treffer helemaal verdwenen. Kalm graasde MSC(haap) het veld rond, om zo de overwinning en daarmee het veld binnen te slepen.
Voor Arthur was dit echter niet genoeg. Kalm pakte hij zijn vaatje zout, om deze eens vakkundig in de wonden van Uffelte te strooien. De ondertussen volledig stuk gespeelde verdediging van Uffelte kon het losgeslagen schaap niet meer tegenhouden, waardoor Arthur de 5-3 op het schaapstrijdbord kon zetten. Dit was tevens de eindstand.
De eerste overwinning van dit seizoen voor het derde team van MSC is hiermee een feit. Zoals vorige week al door ondergetekende gezegd werd, als er één schaap over de dam is, volgen er meer. Toen was het een punt, nu zijn het er drie + een graasveld. De overwinning werd uiteraard toepasselijk gevierd met de nodige alcoholistische versnaperingen, balletjes gehakt en een Mischa die zijn enkel in het ijs mocht zetten. Drie blessures ( Barend, Mischa en uw samenvattende schrijver ), drie punten. De volgende keer even op het eerste even inboeten, dan is het fantastisch. Op naar de tweede overwinning!
Met vriendelijke groet,
Een pijnlijnende Peter Tabak.
Geef een reactie