Na afscheid genomen te hebben wandelde ik de deur weer uit, op zoek naar de juiste voetbalvereniging. Buiten kwam ik een mevrouw tegen en zij begeleidden mij naar MSC. Ook hier weer een prachtige ontvangst, zoals ik dat al jaren van de MSC’ers gewend ben.
Wederom was de leiding in handen van Marius van Dijk, want….. de man kan als geen ander omgaan met kinderen.
En….. over kinderen gesproken! Het hele clubhuis zat vol met de F-spelers van de club. En ook de Ukkies waren allemaal weer gekomen. Zoals afgesproken waren alle ouders in Sponsor Plaza opgevangen. Zij genoten van een kopje koffie en ik, de Sint, vond het prima. Want….. gezien het feit dat ik een dagje ouder word, kan ik de drukte van al die ouders niet meer aan.
Sommige ouders spreken over hun kids. Persoonlijk vind ik het verwerpelijk, zo’n foeilelijk, Engels woord. Nee….. ik was helemaal in mijn nopjes toen wederom bleek dat de ouders zich in een andere ruimte ophielden.
Wat restte was een grote groep rustige kinderen, keurig gezeten op stoelen, de armen over elkaar, wachtende op wat komen ging.
Nu! Er gebeurde genoeg! Enkele Pieten waren weer enorm baldadig, maar….. daar ben ik na honderden jaren wel aan gewend geraakt. En het genot om naar al die kinderen te kijken. De ene liet zich omschrijven als rustig, de kat uit de boom kijkend. Weer een ander kon zijn enthousiasme nauwelijks de baas.
Er werd gedanst, er werd gezongen en er werd ook af en toe even sip gekeken. Maar na enige tijd bij Sint op schoot gezeten te hebben, was het leed snel verdwenen.
De middag ging als een Turbo Twister glijbaan voorbij, vol met spectaculaire gebeurtenissen. Iedereen ontzettend bedankt voor een mooie middag.
De Sint
Geef een reactie