Na een lange nacht met veel natte zakdoeken – complimenten aan de organisatie, heerlijke sfeer en goede muziek, minstens zo leuk als de vorige aflevering, volgend jaar weer? – komt uw verslaggever iets te laat en enigszins brak aan in Vollenhoven. Gelukkig is de wedstrijd nog maar net begonnen. En na enige minuten het spel te hebben bekeken valt het eerste doelpunt. Aanval over rechts, voorzet van Lars Padding die door Bart Meijer met overtuiging slidend het doel in wordt geschoven: 0-1. Er komen ook daarna veel kansen voor MSC. Met goed opgezette aanvallen wordt meermalen een speler vrij gespeeld, maar de bal wil er schijnbaar even niet meer in. Marcel wordt ook deze wedstrijd weer zwaar gedekt en heeft zichtbaar moeite
om in zijn spel te komen. Gijs vergeet bij een vrije trap om de bal laag te houden. Tweemaal verdwijnt de bal in het zijnet. Al met al een rendement van minder dan 10%. “Dat kan beter”, zal Jan Padding in de rust waarschijnlijk hebben opgemerkt. Het blijft natuurlijk gissen wat er in die kleedkamer precies wordt besproken. Na de rust zien we een nog harder voetballend VENO en een zoekend MSC. Tot het moment dat Bart Meijer over links zijn tegenstanders omspeelt en de bal haarfijn in de linkerbenedenhoek legt: 0-2. In stille bewondering horen we Peter Meijer nog net hoorbaar zeggen: “Ja,ja, zoon van zijn vader”. Het is hem gegund. Ik wil niet achteraf mijn gelijk halen, maar ik heb in het verslag van de vorige wedstrijd Bart al een speciale vermelding gegeven vanwege zijn slimme voetbal. Maar vandaag is hij zonder meer ’the man of the match’. Na afloop horen we in de kantine dat Meppel C1 met 2-0 heeft gewonnen van Alcides C1, onze meest directe concurrent voor het kampioenschap. We zijn FC Meppel daarvoor natuurlijk zeer erkentelijk. Acht punten los nu van Alcides en Heerenveen. We gaan de kampioenskar alvast maar eens van stal halen voor al die zonen van vaders. En van moeders natuurlijk.
Als ze tenminste de buitenspelval goed uit kunnen leggen.
 
En dan ga ik nu maar eens een visje eten, want dat schijnt goed te zijn volgens de heer Stokvis na een nacht vol drank, vrouwen en zeemansliederen.
Nomen est omen?

FMD
 
 
Naschrift redaktie:
Gefeliciteerd C1! Weer 3 punten op weg naar een schitterend kampioenschap.
 
Daarnaast:
De Nacht van de Natte Zakdoek was inderdaad weer een voltreffer; in de wandelgangen wordt zeker gesproken om van dit feestelijk “samenzijn” een prachtige traditie te maken!