Dit gaat niet over een fikse blessure opgelopen na een ferme trap in de edele delen. En dit gaat ook niet over een biljartspel. Dit gaat over Koos, de Rooie zoals ik hem de laatste tijd noem. Die rechtse bal ben ik, zegt hij. Jaren stonden we schouder aan schouder en dienden we dezelfde club. Tot zeven maart, en wellicht ook daarna, staan we tegenover elkaar.
Koos staat op vier en ik acht de kans redelijk groot dat hij de raad inschuift. Persoonlijk ben ik daar, ook al zit hij bij ‘die anderen’, wel blij mee. Koos is namelijk een goede debater, staat open voor andere ideeën mits ze goed onderbouwd zijn, kent de dossiers goed, is financieel sterk, en weet wiens belangen hij straks dient. Vooral om dat laatste juich ik zijn komst in de Meppeler politiek van harte toe. Hij moet zich echter niet als politicus gedragen.
Koos zei onlangs in het Dagblad van het Noorden dat hij geen oordeel kon vellen over de huidige raad. Dat is gelul van Koos, want hij zit anders ook niet om een mening verlegen. Als MSC een slechte wedstrijd speelt, hoor ik hem dat vertellen. Als de gemeente met een eerste aanzet komt voor de nieuwe Sportnota, hoor ik Koos. Nu wordt hem een politieke vraag gesteld en dan hoor ik Koos niet. Ik hobbel net als Koos al een tijdje mee aan de zijlijn van de Meppeler politiek, en ik vind dat menig raadslid er alleen maar zit ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Het zijn veelal ijdele, baantjeszieke figuren die het pluche en de schijnmacht koesteren alsware het hun eigen kind. Je zit daar om het belang van jouw kiezers te dienen. Je zit daar omdat jouw partij jou daarvoor geschikt achtte. Dat is de volgorde van belangen. Een heleboel politici begrijpen dat volgens mij niet. Ze handelen er in ieder geval niet naar. De meeste raadsleden die ik bedoel keren straks niet meer terug in de raad en dat is maar goed ook.
Ik verheug mij op een eventuele samenwerking met Koos. Want hoe groot de ideologische verschillen ook zijn, één ding hebben we gemeen: wij dragen beiden de sport in Meppel een warm hart toe en zullen ons daar ook sterk voor inzetten. Schouder aan schouder.

Danny