Iedereen kijkt altijd naar mooie reddingen, maar waarom kijken we niet meer naar het voorkomen van het gevaar? Je wilt er als keeper immers alles aan doen om een tegendoelpunt te voorkomen. En in mijn ogen begint dat bij de coaching.

Goed coachen

Stel er komt een lange, hoge bal centraal in de zestienmeter richting de spits en de twee centrale verdedigers. Dan is het logisch als één van de twee het duel aangaat en de ander erachter kruipt. Een keeper is hiervoor mede verantwoordelijk. Hij moet doormiddel van de juiste coaching aangeven wie het duel moet aangaan.

Toch zie je vaak dat beide verdedigers voor het duel gaan. Als de spits er met de bal vandoor gaat, zeggen de meeste mensen dat de keeper kansloos was. Ik ben daarentegen van mening dat de keeper die situatie had kunnen voorkomen door op tijd en goed te coachen. Niet alleen wordt er te weinig gecoacht door keepers, er schort ook veel aan de aanwijzingen zelf. Je hoort vaak kreten als ‘man in de rug’, maar zelden zegt een keeper er dan ook bij wat een speler moet doen. Een verdediger kan daar vaak niets mee. Beter zou zijn ‘man in de rug, kaats rechts’.

Bij een terugspeelbal zie je dit ook vaak. Je kunt vragen om een terugspeelbal, maar je kunt daarbij ook meteen aangeven waar je hem wil hebben. Misschien wil je hem wel op je verkeerde been omdat daar de opening ligt? En als je hem op je rechter- of linkerbeen vraagt, geef ook altijd duidelijk met een open hand waar je de bal wil hebben. ‘Rechts’ en ‘Links’ is voor de verdediger andersom. Hij zou het verkeerd kunnen interpreteren. Een keeper moet zijn teamgenoten helpen.

Ook de manier waarop een keeper coacht, maakt verschil. Je hebt keepers die de hele wedstrijd staan te schreeuwen, maar als de bal bij ze in de buurt komt, te druk zijn met hun eigen spel en vergeten te praten. En juist op dat moment is het belangrijk. Je hoeft je als keeper zijnde niet te bemoeien met de aanval. Roep niet tegen de rechtsbuiten dat hij een crosspass moet geven op de linksbuiten. Je moet aanwijzingen geven in situaties die jouw verdedigers minder goed kunnen overzien. Bovendien moet je je stemgeluid aanpassen aan de situatie. Niet de hele tijd schreeuwen, dan hoor niemand je meer. Als er direct gevaar dreigt, moet je dominant en dwingend aanwezig zijn. Daarmee dwing je niet alleen je medespelers tot actie, je intimideert ook de tegenstander.

Alberto Schipper