Iedereen kijkt altijd naar mooie reddingen, maar waarom kijken we niet meer naar het voorkomen van het gevaar? Je wilt er als keeper immers alles aan doen om een tegendoelpunt te voorkomen. En in mijn ogen begint dat bij de coaching.
Goed coachen
Stel er komt een lange, hoge bal centraal in de zestienmeter richting de spits en de twee centrale verdedigers. Dan is het logisch als één van de twee het duel aangaat en de ander erachter kruipt. Een keeper is hiervoor mede verantwoordelijk. Hij moet doormiddel van de juiste coaching aangeven wie het duel moet aangaan.
Toch zie je vaak dat beide verdedigers voor het duel gaan. Als de spits er met de bal vandoor gaat, zeggen de meeste mensen dat de keeper kansloos was. Ik ben daarentegen van mening dat de keeper die situatie had kunnen voorkomen door op tijd en goed te coachen. Niet alleen wordt er te weinig gecoacht door keepers, er schort ook veel aan de aanwijzingen zelf. Je hoort vaak kreten als ‘man in de rug’, maar zelden zegt een keeper er dan ook bij wat een speler moet doen. Een verdediger kan daar vaak niets mee. Beter zou zijn ‘man in de rug, kaats rechts’.
Bij een terugspeelbal zie je dit ook vaak. Je kunt vragen om een terugspeelbal, maar je kunt daarbij ook meteen aangeven waar je hem wil hebben. Misschien wil je hem wel op je verkeerde been omdat daar de opening ligt? En als je hem op je rechter- of linkerbeen vraagt, geef ook altijd duidelijk met een open hand waar je de bal wil hebben. ‘Rechts’ en ‘Links’ is voor de verdediger andersom. Hij zou het verkeerd kunnen interpreteren. Een keeper moet zijn teamgenoten helpen.
Ook de manier waarop een keeper coacht, maakt verschil. Je hebt keepers die de hele wedstrijd staan te schreeuwen, maar als de bal bij ze in de buurt komt, te druk zijn met hun eigen spel en vergeten te praten. En juist op dat moment is het belangrijk. Je hoeft je als keeper zijnde niet te bemoeien met de aanval. Roep niet tegen de rechtsbuiten dat hij een crosspass moet geven op de linksbuiten. Je moet aanwijzingen geven in situaties die jouw verdedigers minder goed kunnen overzien. Bovendien moet je je stemgeluid aanpassen aan de situatie. Niet de hele tijd schreeuwen, dan hoor niemand je meer. Als er direct gevaar dreigt, moet je dominant en dwingend aanwezig zijn. Daarmee dwing je niet alleen je medespelers tot actie, je intimideert ook de tegenstander.
Alberto Schipper
Bovenstaande stuk met belangstelling gelezen. De keeper moet coachen, maar wie coach’d de keeper? Het keepen en het daarbij behorende coachen moet wel getrained worden. Helaas laat MSC het hierbij afweten en zeker bij de jongsten die al vroeg weten dat zij wel eens de nieuwe generatie keepers gaan worden. Dat begint al bij de Fjes die door het wegvallen van de keepersschool tussen het wal en het schip belanden. Tijdens de reguliere training wordt er weinig tot geen aandacht geschonken aan techniek en spelinzicht. Overigens is dit geen verwijt naar de trainers, die misschien wel willen maar domweg de kennis niet in huis hebben om juist de keepers goed te trainen. Meerdere malen aangegeven dat er bij MSC zeker bij de Fjes winst te behalen is, maar er wordt snel geroepen dat dit een groep is die het nog niet zeker weet. Toch gek dat bij dezelfde Fjes van de 5 teams 3 een vaste keeper hebben. Nogmaals een oproep aan Het bestuur en de jeugdleiding om hier iets mee te doen. En dan bij voorkeur niet op een ambtenaren tempo, maar daadkrachtig.