Wij leven met twee soorten tijd: chronos en kairos.
Als om half acht de wekker gaat, je snel een ontbijtje naar binnen propt, daarna je fiets flink vaart laat maken om op tijd te zijn voor een thuiswedstrijd, dan zit je in chronos. Chronos is de tijd van de klok, de chronologische, opeenvolgende tijd. Hierin gaat het verleden voorbij en is de toekomst gevuld met dingen die gedaan moeten worden.
Het heden wordt over het hoofd gezien.
Als je het park binnen wandelt en opmerkt wat een oase van groen en klein leven dit is, je stilstaat bij bloeiende bloemen en verschillende soorten vogels, vlinders, hommels en een paar grote libellen ziet, dan zit je in kairos.
Kairos gaat om kwaliteit: tijd met aandacht.
Allebei de soorten tijd heb je nodig. Een economie – of wat dichter bij huis: jouw team – kan niet goed werken zonder chronos. Maar het leven wordt leeg en betekenisloos zonder kairos. Daarom moeten mensen naar evenwicht zoeken, chronos en kairos combineren.
We zijn slaven van de kloktijd (chronos) en missen daardoor kairos: de tijd van het juiste moment en concentratie. Door kairos ontstaat vernieuwing en bevlogenheid.
Kairos is aanwezig als we niet op de klok kijken, maar ondergedompeld worden in wat we doen. En terwijl je het enorm naar je zin hebt, zijn er voor je het weet minuten of soms wel uren verstreken, zonder dat je er erg in had dat deze tijd verstreek.
Zelf probeer ik zoveel mogelijk de tijd naar mijn hand te zetten. Ik kijk tv-programma’s wanneer het mij uitkomt, lunch op momenten die ik verkies en ga slapen wanneer ik moe ben.
En soms – als ik bijvoorbeeld een afspraak heb – kijk ik op de klok. Een beetje houvast op z’n tijd kan geen kwaad, toch?
En nu? Nu is het tijd om wat foto’s te bekijken. Even klikken op de eerste foto en doorklikken tot het eind van de reeks. ’t Kost niet veel tijd…………
RW
Geef een reactie