Voorzet
Mooi gebaar van MSC-Antaris om het onlangs in gebruik genomen kunstgrasveld te vernoemen naar oud-voorzitter Nico Krist, die begin vorig jaar om het leven kwam bij een auto-ongeluk. Het lijkt misschien vanzelfsprekend, omdat Krist zich enorm heeft ingezet voor de verbetering van het sportpark, maar helaas gebeurt het nog veel te vaak dat prominente clubmensen in de vergetelheid verdwijnen. Wat zou Krist trots zijn geweest op het vernieuwde sportpark Ezinge. En wat zou hij trots zijn geweest op de prestaties van het 1e elftal.

Nico Krist was een aimabel mens, een voorzitter die tussen zijn leden stond. Misschien niet de meest charismatische voorzitter uit de geschiedenis van MSC, maar wel een man die binnen alle geledingen van de vereniging respect genoot. Een harde werker ook. Krist was niet te beroerd de handen uit de mouwen te steken wanneer de situatie daar om vroeg. Vandaar dit eerbetoon. In nabijheid van Nico`s vrouw Janny Krist en de kinderen Lennart, Peter en Annemarie werd een plaquette onthuld ter nagedachtenis aan de veel te jong gestorven clubman.

Krist heeft zich bij leven op vasthoudende wijze ingezet voor de realisatie van kunstgrasvelden voor de Meppeler voetbalverenigingen. Daarom was het mooi dat een groot aantal bij de vernieuwingen op het sportpark in Meppel betrokken mensen bij de onthulling aanwezig was. Het zegt veel, zo niet alles over de persoon Nico Krist. Hij had louter vrienden in de voetbalwereld.

MSC-Antaris verdient een compliment dat het op deze manier voor een blijvende herinnering heeft gezorgd aan de oud-voorzitter. Daar kunnen veel clubs een voorbeeld aan nemen. Bij de Meppeler eersteklasser wordt in dit soort gevallen vaak de juiste snaar geraakt: Gerrit Jordan Tribune, Hendrik Nijstad Talud, Thieme Broekman Bokaal, het zijn allemaal voorbeelden van hoe een vereniging mensen die veel voor de club hebben betekend eert en laat voortleven onder de nieuwe generatie.

Krist had het goed gezien. De Meppeler clubs zijn hem veel dank verschuldigd. Mede door zijn inspanningen hoeven ze in de wintermaanden niet meer aan te modderen op doorweekte velden, waar de bal niet rolt en elke combinatie gedoemd is te mislukken. Hoewel er niets boven een glad geschoren grasmat gaat, zullen de komende jaren steeds meer clubs hun toevlucht zoeken in kunstgras. En niet alleen als trainingsfaciliteit. Ook als speelveld heeft kunstgras de toekomst.

Tot slot een oproep aan alle voetballers het Nico Krist Kunstgrasveld niet te bevlekken met wilde tackles, aanslagen op achillespezen of elleboogstoten. Graag strijden in de geest van de oud-voorzitter: eerlijk en met open vizier. Ter nagedachtenis aan een fijn mens.