De afgelopen vier wedstrijden is duidelijk geworden dat het team van de trainsters Alberdine en Annet meestal een flitsende start kent en in Hollandscheveld was het al niet anders. Met verzorgd voetbal werd er vlot gecombineerd en voordat je twee keer met je ogen geknipperd had waren er al twee voortreffelijke treffers van Stefan en Pepijn. De blijdschap in en (en naast) het veld was tastbaar en MSC kreeg kans na kans om de wedstrijd voor de rust al op slot te gooien. Maar de ongeschreven voetbalwetten zijn ook duidelijk, als je verzuimd de kansen te verzilveren dan help je de tegenstander in het zadel. De fysiek sterke mannen van Hollandscheveld namen het heft in handen en net zo snel als het 0-2 was geworden stond het vlak voor rust ook weer 2 – 2. Na rust trokken al snel donkere wolken over sportpark De Oosthoek, de 3-2 voor de thuisploeg lag veel te snel in het doel van MSC. Echter vanaf dat moment rechtte MSC de rug en knokte zich terug in de wedstrijd. Een discutabel afgekeurd doelpunt bracht de ploeg niet uit het evenwicht en het was eenrichtingsverkeer op het doel van HH’97, waarbij de nodige kansen werden gemist. In de 60e minuut werd Job neergehaald in het strafschop gebied en met een snoeiharde penalty door het midden wist Manoa de 3 – 3 op het scorebord te brengen. MSC rook kansen voor de eerste overwinning van het seizoen en bleef massaal aanvallen, met als gevolg dat de poorten achterin af en toe wel wat ver openstonden. Het aanvallende spel werd in de 68e minuut beloond met weer een voortreffelijke treffer van Manoa, 3 – 4 en de winst voor het grijpen, zou je denken met officieel nog een kleine twee minuten op de klok. Vanaf dat moment was het sidderen en billenknijpen langs de kant in de ca. 10 minuten extra blessuretijd. Kansen over en weer en een geweldige redding van Rogier voorkwam de 4 – 4. Lauren, Boris, Jurre, Kees, Bart, Wouter, Sander, Robin, Manoa, Stefan, Pepijn, Job, Max, Rogier : voortreffelijk gespeeld!