De voortekenen waren eigenlijk niet gunstig. Trainer/coach Gino was absent en erger nog: Djermo en Levay werden vrijdagnacht nog om 2:00 uur (!) op een bruiloft gesignaleerd. Tel daarbij op vijf opblijvers wegens Nederlands elftal en TVOH en de bleke kopjes met wallen onder de ogen zijn verklaard. Absoluut geen goede voorbereiding dus! Toch was vanaf de eerste minuut duidelijk dat MSC beter in de wedstrijd zat. Jort en Nick kenden verdedigend geen problemen en keeper Menno oogde gelukkig wel uitgeslapen.
Senna, vaak verdediger, had dit keer een offensieve rol en dat ging hem verdienstelijk af. Na tien minuten speelde hij Levay vrij, die de bal hoog voor de doelmond bracht. In de daarop volgende kluts volleerde Rutger de bal in de touwen: 1-0.
Drie minuten later was MSC opnieuw trefzeker. Jurgen en Hajo zetten een prachtige aanval op en opnieuw was Rutger met een mooie schuiver het eindstation: 2-0. MSC tankte zelfvertrouwen en Djermo heerste op het middenveld. Hij bekroonde een prachtige rush met een doelpunt. Toen Senna zich iets uit de aanval liet terugzakken, was ook hij succesvol. Met een prima schot zette hij de 4-0 ruststand op het scorebord.
Na de pauze kwam E2 moeilijk op gang. De slechte nachtrust eiste zijn tol. Alleen Rutger wist nog 2 keer het doel te vinden, maar na 40 minuten – het stond ondertussen 6-0 – was de pijp bij de Meppelers leeg. Binnen 10 minuten scoorde het fitte KSC liefst 3 maal tegen. Bij 6-3 vond de prima leidende scheidsrechter het welletjes. Hij blies af en stuurde de vermoeide maar tevreden MSC-ers naar de kleedkamer.