Ik heb het slechts van horen zeggen, maar de voetbalclub MSC heeft een traditie hoog te houden op het gebied van feesten, kermissen en revues. Enthousiaste verhalen heb ik met veel plezier aangehoord waarin de namen Bralten, Van Veen, Kijk in de Vegte en nog heel veel meer namen steeds terugkwamen. Nu M.S.C. op 10 april 2005 al weer 95 jaar bestond, was er vanzelfsprekend weer een revue ‘in elkaar gedraaid’ met een bezetting, die veelbelovend was. Wat dat betreft hebben de helden van vroeger, waardige opvolgers gevonden.
Dus zaten JGM en echtgenote in schouwburg Ogterop op 9 april jl. Daar werden de revuetradities voortgezet. Hoewel wij slechts sinds enkele tientallen jaren trouwe M.S.C.-supporters zijn, hebben wij toch deze club in ons hart gesloten. Nu genoeg gefilosofeerd en dus zullen wij het vanaf nu over de avond zelf hebben.

De Revue: ‘Zo zwart-wit kan het ook’
De titel werd al bewaarheid bij het binnenkomen. De schouwburg was zeer feestelijk, maar ook zeer zwart-wit versierd en vooral het vele publiek was in zwart-witte kleding naar het feest gekomen. Vooral de dames vond ik zeer charmant gekleed en dat verhoogde voor iedereen de feestvreugde. Alle statafels hadden onder de glasplaat het grote embleem van MSC en het voltallige personeel van de schouwburg was gehuld in het prachtige MSC-shirt.
Het was voor de vele MSC’ers een lust voor het oog. Genietend van een kopje koffie werden wij getrakteerd op de charmante zang van een drietal mooie jonge dames “Essential Voices” genaamd en voices hadden ze en ze waren beslist essential ook.
Een compliment aan de heer Stuifzand die met zijn medewerkers van de jubileumcommissie er een bijzonder leuke en vooral indrukwekkend zwart-wit geheel van hadden gemaakt. Deze schouwburg was voor deze avond omgetoverd in EEN groot MSC-clubhuis.
Toen de “toeter” ging barstten wij allemaal van nieuwsgierigheid. “Hoe zou deze revue er bij dit 95-jarig bestaan uit gaan zien?” Dat kwamen wij al snel te weten. Spreekstalmeester en regisseur Tinus Nijstad, stemmig gekleed in gouden colbert, opende de avond met een mooie toespraak, waarna het koor inzette met het MSC-lied, dat door de gehele zaal staande werd meegezongen.
Dit koor bestaande uit 4 heren en 5 dames liet horen, dat er bij MSC veel meer gedaan wordt dan voetballen. Ook het optreden van Kitty Fleming werd zeer gewaardeerd en ze liet horen waarom zij als de IDOL 2005 was uitgeroepen.
Alles ging in een meer dan professioneel tempo, vlot aan elkaar gepraat door de onvolprezen Tinus, zodat het vele publiek zich geen moment verveelde. Hoogtepunten vond ik vooral de ‘vondsten’van de pianisten Guido Broers en Arjan Jonkers die met de handen in de lucht staande achter een grote vleugel een prachtige vertolking ten gehore brachten. Hoe zij dat deden weet ik niet en ook de jonge dame aan mijn rechterkant wilde het mij niet vertellen. Overigens lag zij wel in een deuk van het lachen. Dan was er nog de vondst van de sponsors, allen gekleed als Michael Jackson, die een fantastische muzikale prestatie ten beste gaven met als instrumenten een kliko en twee trommelstokken.
Het koor vulde voortreffelijk de tijdsruimten tussen de diverse items op met het mooie zingen van nog mooiere liedjes. Mooi was het gedicht over de man en de vrouw gesproken in de sfeer van Candlelight. Genoten hebben wij ook van Mies Strijker en Akkie Wolting met hun optreden waarin voorzitter Nico Krist zich ontpopte als een goede postbode maar nog meer als een voortreffelijke wielrijder.
Dat de 1e selectie het clublied van MSC in een wat moderner ritme bracht was prima gezongen en verhoogde de stemming in niet geringe mate.
Niet vergeten mag worden dat Jakob Hoevenberg en Gerrit van Doesburg in een heel hoog tempo de decorwisselingen mogelijk maakten.
De grime kwam weer uit de vaardige handjes van Marie Nijstad en ook roerde zij haar mondje in het voortreffelijke koor. Kortom een fantastische revue MSC waardig. De vroegere revuemensen kunnen gerust zijn: MSC heeft een prima ploeg die hun werk op waardige en vaardige wijze heeft voortgezet en, naar ik hoop, dat ook zal blijven doen!
Roodhof Muziek & Showprodukties en niet te vergeten Spijkerman Evenementenverhuur hebben door hun muzikale en feestelijke verzorging dit feest tot een onvergetelijk festijn gemaakt. Bedankt beste mensen!
Na aflloop was het natuurlijk tijd voor het MSC-bal. Het was een geanimeerd dansfeest en een bijzonder gezellige “nazit” afwisselend met die drie schone zangeressen en DJ Bert Dekker. Er werd heel veel nagepraat over de revue, die bijzonder in de smaak was gevallen. De beentjes gingen van de vloer en de grote hoeveelheid zwarte en witte ballonnen verhoogden om middernacht nog de stemming. MSC was ook toen pas jarig en daar zal nog heel lang over worden nagepraat. Op naar de 100 is nu het motto, want ‘lang zal MSC leven in de gloria!’

Jan Maas

Kijk voor meer foto’s van de feestavond en de revue in de fotogalerij.