De dag begon fris; zeg maar gerust dat het koud was. Het mocht de pret echter niet drukken en vrijwel iedereen had er zin in. De positiviteit straalde van de gezichten van iedereen, want men wist dat de temperatuur snel zou stijgen. Terwijl de zon boven de bomen uit  klom – maar de zonnestralen het gras niet konden zorgen – werd het aangenamer. Je moest je echter niet in de schaduw begeven, want de straffe wind voelde daar ijzig koud aan.

Een nat bankje leek in de ochtenduren reeds op instorten te staan, ’s middags waagden twee waaghalzen het om er op plaats te nemen. Het gekraak was bij het station hoorbaar, terwijl een houten dwarsbalk angstvallig doorboog. De jeugd die zonder voetbal naar het MSC-terrein was gekomen, vermaakte zich met besjes plukken, flaneren langs de zijlijn en klimmen op pallets – jongens! doe toch niet zo gevaarlijk!

Naast het feit dat enkele teams zich voor een teamfoto verzamelden, werd er natuurlijk ook gevoetbald. Men man en macht probeerde men te scoren en het eigen doel leeg te houden. Vaak lukte dat laatste niet en moest er – wederom – een match afgesloten worden met vele tegendoelpunten. Nou ja…… zolang ze de moed er maar in houden en plezier in het spel houden.

 

RW