Eerder op de ochtend werd er vanuit Friesland al geïnformeerd of de wedstrijd doorging, wat voor opgetrokken wenkbrauwen zorgde. Waarom wilden ze dit weten? Later op de dag, nog geen half uur voor aanvang van de wedstrijd werd er opnieuw door de Friezen contact met MSC gezocht. Ze zouden een vervoersprobleem hebben en….. kwamen simpelweg niet voetballen. Diverse B3’ers dachten dat de mannen uit Gorredijk bevreesd voor de MSC’ers waren. Of was men bang te laat terug te zijn in hun eigen voetbalkantine, waar die middag de jaarlijkse kerstinstuif plaats zou vinden?

 

Toen de teleurstelling eenmaal voldoende verwerkt was, trok de helft van het team de shirt omgekeerd aan en speelden de mannen een ‘partijtje onderling’. Daar kwamen ze tenslotte voor; een potje voetballen. Leider Willem de Haan blies op een imaginaire fluit en deed net alsof zijn lijf in een Olympische conditie verkeerde. Edoch…. hijgend en steunend op een barkruk moest hij de fotograaf bekennen dat zijn lichamelijke gesteldheid ver beneden peil was. Ziet u binnenkort een eenzame jogger moeizaam vooruit komen, kijk dan nog maar eens goed; grote kans dat het de leider van B3 is, op weg naar een betere fysiek.

 

RW