‘Een haast unieke en zeker lovenswaardig prestatie,’ roemt directeur Jan Bralten het 40-jarig dienstverband van Meppeler Henk Hoevenberg bij M.S.C.-sponsor Handelsmaatschappij Bralten BV. De trouwe werknemer Henk Hoevenberg (59) weet inderdaad van aanpakken. ‘Als ik werk, gaat het luie zweet er helemaal uit. Als ik ziek ben, ben ik ook écht ziek. En dat komt eigenlijk nooit voor!’
Dinsdagmiddag staat er voor Hoevenberg nog een feestjes in de bedrijfskantine aan de Jan van den Boschkade op stapel. De hele dag schudt de geboren en getogen Meppeler handen van collega’s en staat de pers te woord. Van werken komt vandaag niet zoveel, eigenlijk tegen Henks aard in. Trots toont Hoevenberg de trofee die hoort bij zijn 40-jarig arbeidsjubileum: een spiegel in de vorm van een koeienhuid ‘1964 – 2004,’ leest Hoevenberg met een zucht. ‘De tijd vliegt voorbij.’
Hoevenberg groeide op in de Willem Barendtzstraat en wit-zwart MSC-bloed stroomt door zijn aderen. Al 48 jaar is Hoevenberg al lid van de voetbalclub.
Vanaf zijn 15e werkte Henk bij vier verschillende werkgevers waar hij vaak spoedig weer vertrok. Henk in Meppel besloot te solliciteren bij het bedrijf waar destijds Geert Bralten, de vader van de huidige eigenaar Jan Bralten, de scepter zwaaide. Bralten zag het kennelijk in Hoevenberg en Henk kon meteen beginnen.
Nog onbekend met de huiden en vellenbranche besloot jongste bediende Hoevenberg zo snel mogelijk van de hoed en de rand te weten in het bedrijf. ‘Van Geert Bralten heb ik enorm veel geleerd. Dat was een baas die zelf nog pallets met huiden loste. Hij wist bijvoorbeeld hoe je moest tillen, zonder het in de rug te krijgen. Ik heb altijd alles meteen gevraagd als ik iets niet snapte. En van vragen word je wijs.’
Hoevenberg kent het in- en verkoopbedrijf van dierhuiden inmiddels op zijn duimpje. Hij werkte dat ook meerdere afdelingen. Eerst begon hij op de productieafdeling. Daar was het lossen, zouten, opslag en het terugladen geblazen. De lading verdwijnt in vrachtwagen of containers en wordt voor minstens 80% naar het buitenland verscheept. Klanten van Bralten zijn gevestigd in Japan, Australië, Italië en de Verenigde Staten, maar in Nederland, zijn nauwelijks klanten. De buitenlanders komen nog steeds met enige regelmaat de bestelde huiden in de Meppeler fabriek op kwaliteit controleren. Hoevenberg: ‘Soms loop ik dan een dag of twee met de klant mee. We praten wat Engels, Duits en gebarentaal en komen er altijd wel uit. Natuurlijk kom ik wel voor de baas op als die klant uitstekende huiden terzijde schuift. Die leg ik gewoon weer op de goede stapel,’ lacht de Meppeler
Hoevenberg slaagde later nog voor zijn vrachtwagenrijbewijs en haalde tien jaar lang huiden op bij de slagerijen in de regio. Niet zelden was hij daarna nog een paar uurtjes in touw om de verse huiden van de stapel te halen en ‘uit te leggen’, zodat ze afkoelden en niet rotten. Nog altijd staat Henk in de productiehal huiden te zouten, bij te snijden en als bestellingen gereed te maken. Als een spoedbestelling of de komst van een grote lading huiden daar om vragen, maken Henk en zijn kompanen dagen van wel tien uur. ‘Van de zware slachtlucht in dit bedrijf heb ik nooit last gehad, maar het is natuurlijk wel behoorlijk zwaar lichamelijk werk, dat gesleep met zware koeienvellen. Dankzij mijn handigheid kan ik de jongens nog aardig bijhouden,’ grijnst Hoevenberg tevreden. ‘Zes jaar heb ik nu nog voor de boeg. Zolang ik gezond blijf, doe ik lekker mee. Gelukkig voel ik me nog honderd procent fit.’