Witte ballonnen stegen ten afscheid op. Honderden mensen, waaronder veel, heel veel (oud) M.S.C.’ers, hadden zich gistermiddag verenigd in een groot en gezamenlijk verdriet rondom het graf van de jonge Nicole Knoop. Zij was afgelopen zaterdag met haar vriend Marco Pols bij een verkeersongeval om het leven gekomen. Woorden schoten de afgelopen dagen tekort. De vele aanwezigen waren sprakeloos. Wat ook donderdagmiddag niet precies in woorden tot uitdrukking gebracht kon worden, werd verbeeld in muziek, gezongen in tal van prachtige songs tijdens de afscheidsbijeenkomst in de aula van de algemene begraafplaats aan de Zomerdijk.
Waar woorden maar woorden zijn, daar zegt muziek wat mensen zouden willen zeggen en overstijgt grenzen en barrières en geeft een stem aan emoties. Het was haar muziek. Muziek voor en over Nicole. James Blunt en You’re beautiful, Paul de Leeuw en Ik heb je lief, Isn’t she lovely van Stevie Wonder. Bløf, Guus Meeuwis.
Ze was volgens oom Erik Maas `een zonnetje dat alsmaar scheen.’ Ze was trots op de wederopbouw van De Beurs die nog mooier uit de as was herrezen. In het restaurant ontving zij de gasten. `Iedereen die met Nicole had gesproken had direct een band met haar.’
Ze had hard aan haar carrière gewerkt, buitenlandse stages gedaan, her en der ervaring opgedaan om dat aan de Wheem in praktijk te brengen. De trots van haar vader. Tot zaterdagochtend de rampspoed toesloeg en er peilloos verdriet in de families Knoop en Maas onverhoeds binnensloop. Verdriet, aldus Jessica Knoop tijdens de afscheidsbijeenkomst, dat niet getroost kan worden. Ze sprak over het verlies van een vrolijke, jonge vrouw met een goed en warm karakter, die interesse had in andere mensen, met hart voor haar klanten, bij wie de levenslust uit haar ogen straalde. Vrijdagavond ging ze vrolijk weg, zaterdag stortte de wereld in.’
Zusje Marije vond de moed een mooi gedicht voor te lezen. Vriendinnen van Nicole blikten terug met korte verhalen over avontuurlijke vakanties en uitstapjes. Ze was gek met haar moeder Bea en haar zus Chantal.
In de koffiekamer was een beeldscherm geïnstalleerd en in de ontvangstruimte twee tv-toestellen neergezet om de honderden mensen die geen plaats hadden gevonden in de aula toch bij het afscheid te betrekken. Een afscheid omlijst met een zee van bloemen en prachtige muziek.

(bron: www.meppelercourant.nl)