MSC startte zondag met dezelfde basiself als waarmee een week daarvoor Alcides met 4-1 werd verslagen. De passie en inzet waarmee de stadgenoot opzij was gezet ontbrak vijfentwintig kilometer verderop. MSC begon veel te slap aan deze wedstrijd. Het maakte de ruimtes te groot waardoor de thuisploeg heerlijk in de wedstrijd kon komen. Met prachtige combinaties werd MSC in de eerste helft bij vlagen weggespeeld. De 1-0 na ruim tien minuten was dan ook geen verrassing.  Nejim el Atiaoui en Mehran Ali Pour Asli sneden over de as van het veld eenvoudig door de Meppeler defensie. Uiteindelijk was het El Atiaoui die oog in oog verscheen met doelman Marc Holterman en schitterend scoorde.
De vroege achterstand schudde MSC echter niet wakker. De Meppelers waren continu een stap te laat en speelden daarmee de thuisploeg in de kaart. Dat Dieze West na ruim een kwartier de stand naar 2-0 tilde, was dan ook niet verwonderlijk. Nu was het Caleb Rahajaan die optimaal profiteerde en Holterman voor de tweede keer kansloos liet. En wat zette MSC daar tegenover? Vrijwel niets, al had de door doelman Danny van de Vegte geredde kopbal van Vincent Oosterkamp een beter lot verdiend. Dat de wit-zwarten de rust haalden met een 2-0 achterstand, mocht een wonder heten. De thuisploeg kreeg kans op kans, maar verzuimde verder afstand te nemen.
Datzelfde beeld bleef na rust, al leek MSC de zaken wel iets beter onder controle te hebben. De 2-1 van Justin Benjamins bracht hoop, maar ook niet meer dan dat. Dieze West kreeg drie opgelegde kansen om de voorsprong te vergroten, maar opnieuw werden deze gemist. Toen de op het randje spelende thuisploeg met tien man verder moest – Ginaor Deventer kreeg rood na een zware overtreding op Björn Bakker – leek MSC klaar voor de gelijkmaker. De Meppelers probeerden het wel, maar konden niets forceren. Met een man minder kreeg Dieze West zelfs de beste mogelijkheden. MSC bleef zo steken op 2-1, tot groot ongenoegen van trainer Herman Scherpen. Toen ruim twintig minuten na de wedstrijd eindelijk de kleedkamerdeur van de wit-zwarten openzwaaide, was Scherpen nog steeds niet te genieten. ‘Het was helemaal niets. Geen moment. Niet agressief genoeg, telkens een stap te laat. Dan kun je ook geen wedstrijd winnen. De echte wil ontbrak. Onvoorstelbaar. Terecht verloren en geluk gehad dat de uitslag niet hoger uitgevallen is. Zonde. We hadden een enorme stap kunnen zetten vandaag en dat hebben we niet gedaan.’