MSC speelt momenteel alsof het in een spannend jongensboek is terechtgekomen. De technische staf wil vooral dat de spelers genieten, maar in de groep leeft meer dan ooit het besef dat promotie dichterbij dan ooit is.
Doelman Marc Holterman, ook tegen Dongen weer foutloos, gaf het na de winstpartij tegen Quick’20 al aan: ‘Wij spelen nog drie wedstrijden.’ De beleving, de absolute wil om te winnen en bij vlagen het geluk van de winnaar maken MSC op dit moment tot een bijna niet te kloppen tegenstander.

Dongen zocht in Meppel – waar vrijwilligers van MSC erin geslaagd waren een prima grasmat te prepareren – naar voetballende oplossingen, maar werd vanaf de eerste minuut bij de strot gepakt. Tegen zo veel druk waren de Brabanders niet bestand. ‘Ik denk dat ze het wat onderschat hebben’, stelde Leo Blom lachend.

Op het huidige MSC staat geen maat. Veel ploegen die een bezoek brengen aan sportpark Ezinge zijn technisch vaardiger dan de wit-zwarten, maar staan na afloop bijna allemaal met lege handen. ‘Het leeft enorm in de groep’, gaf Brandsma een verklaring voor het succes. ‘Iedereen wil graag en is scherp.’
Benne Sparenberg, een van de doelpuntenmakers aan Meppeler zijde, sloot zich daar volledig bij aan. ‘We spelen met zo veel inzet dat we het iedereen moeilijk kunnen maken’, sloeg de verdediger de spijker op z’n kop.
MSC is in een flow gekomen en wil nu nog maar één ding: promoveren. Ook voorzitter Henk Veenema is zich daarvan bewust. ‘We staan op de drempel van de topklasse.’

Voetballiefhebbers die MSC voor het eerst aan het werk zagen, keken gistermiddag hun ogen uit. De wilskracht droop van het elftal af en zorgde ervoor dat Dongen in verdedigend opzicht fout op fout stapelde. Mathieu Kops was de eerste speler die zich liet verrassen. Zijn te korte terugspeelbal werd opgepikt door Björn Bakker, die alleen ten koste van een overtreding van scoren kon worden afgehouden door doelman Timen Beijes.  Vanaf elf meter schoot Marcel Linthorst onberispelijk raak. ‘Hij is een echte killer, een goalgetter’, zei Blom over de naar Hoogeveen vertrekkende aanvaller.

De toon van de wedstrijd was gezet en hoewel Rémon Koenen voor de gelijkmaker had moeten zorgen – hij strandde op een geweldige reflex van Marc Holterman – was het vooral MSC dat voor dreiging zorgde. Dongen had totaal geen antwoord op de speelwijze van de Meppelers, die bij voorkeur de kortste weg naar de goal zoeken. Blom, met een grote glimlach: ‘We hebben een raar ploegje met voorin een paar rare kwibussen.’
De beste speler van het veld liep bij Dongen en droeg de aanvoerdersband. Fatih Kamaci is een rasvoetballer die de bal streelt, maar op het sportpark in Meppel ten onder ging in het geweld dat MSC ontketende.  Brandsma: ‘Wanneer het niet lukt om een speler alleen af te stoppen, moet je het als team doen. Dat hebben we ook vandaag weer gedaan en dat is een fantastische prestatie.’

Zo werd MSC-Dongen in voetbaltechnisch opzicht misschien geen hoogstaande partij, maar was het wel een meeslepend gevecht dat het beste in de Meppelers naar boven haalde. Benne Sparenberg kopte zijn ploeg uit een vrije trap van Vincent Oosterkamp naar een 2-0 voorsprong maar liet zich niet lang daarna verrassen door een steekpass van Daan Poelmans, waaruit Fatih Kamaci de aansluitingstreffer kon scoren. ‘Ik had eerder naar binnen moeten komen’, toonde Sparenberg zich schuldbewust.
Op een psychologisch belangrijk moment, een minuut voor rust, werd de marge toch weer op twee gebracht. Camiel Fidom stond aan de basis. Met een heerlijk balletje bereikte hij Carlos Lopes Macedo, waarna de zwakke Safi Esmati zo vriendelijk was de voorzet die volgde in eigen doel te lopen.
Vlak na rust ontsnapte MSC bij een inzet van Paul van Zon. De bal rolde via Vincent Oosterkamp en de paal in de handen van Marc Holterman.
Het was een typerend moment voor een ploeg die in ‘the winning mood’ verkeert. En hoewel Dongen wat beter in de wedstrijd kwam, ontstond het meeste gevaar toch weer voor de goal van Timen Beijes.
Hij kon z’n ploeg lang in de wedstrijd houden, maar was in de slotfase kansloos bij inzetten van Camiel Fidom en Carlos Lopes Macedo, waardoor de return een formaliteit is geworden.

Voorzitter Veenema bedankte na afloop de vertrekkende spelers Marcel Linthorst (Hoogeveen), Benne Sparenberg (Alcides) en Arnold Otten (SWZ Boso Sneek) voor hun bewezen diensten. Het drietal speelde z’n laatste thuiswedstrijd voor MSC en vooral voor Otten was dat een emotioneel moment. Tijdens zijn dankwoord vocht hij tegen de opkomende tranen, waarna hij door zijn ploeggenoten in de armen werd gesloten. Dat moment vertelde alles over de saamhorigheid binnen de MSC-selectie.