Aangekomen in het troosteloze Oosterwolde mocht de selectie zich omkleden in een even troosteloze kleedkamer omkleden. Bij de warming up werd het al duidelijk: dit wordt een zware wedstrijd. Door de regen gleden veel ballen door, er waren slechte aannames en door het drassige veld kon het vlugge combinatiespel, waar MSC A1 steeds beter in wordt, doorgestreept worden. Toch zou het moeten gebeuren.

Vanaf het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter (die er overigens perfect gestyled bijliep) ging MSC A1 vol voor de overwinning. Daar viel niets op aan te merken. Maar waar we bang voor waren, kwam uit: het veldspel kon niet gespeeld worden zoals we dat gewend waren. Ze wilden graag, maar het lukte niet. Dan maar knokken.

Knokken gebeurde zeker, en bij knokken komen ook overtredingen kijken. Een overtreding op 26 meter van het doel veroorzaakte een vrije trap. Mark pakte de bal, schoot een balletje recht op de keeper, die de Filip Kurto van de Hoofdklasse P bleek, die de bal niet klem had waardoor Lars Padding in kon tikken. 0-1 en dankjewel Filip!

Nu was het zaak om zo snel mogelijk de 0-2 te maken, wat een lastig karwei bleek. Dit had niets met Oostenburg te maken, maar met onszelf. De bal bleef bij de opbouw te lang achterin hangen wat resulteerde in oneindig rondspelen achterin, gevolgd door een lange bal naar voren. Toch gebeurde het, en wel door een individuele actie van Björn Lefferts. Passje van Mark, opendraaien, klaarleggen en een zondag schot produceren. Het oogde net zo eenvoudig als het omschreven is. 0-2! Een lekkere uitslag om de rust mee in te gaan. Helaas lukte dit niet door een flits van onoplettendheid bij centrale verdediger Gijs Stokvis. 1-2, helaas.

De tweede helft werd ingegaan met de instelling om zo snel mogelijk de wedstrijd te beslissen. Dit bleek moeilijker dan verwacht omdat Oostenburg opportunistischer voetbalde door de 1-2 die vlak voor rust was gemaakt. MSC stond even met de rug tegen de muur en dit resulteerde door een slordig uitverdedigde corner in de gelijkmaker. 2-2; we konden weer opnieuw beginnen. Knokken dus.

Het knokken zou beginnen met een wissel. Yannick Jol maakte zijn rentree in MSC A1 en verving Guido Meeuwes. Yannick bekroonde zijn rentree met een assist: een vrije bal die ingetikt werd door Björn Lefferts, die voor zijn tweede van de dag tekende. 2-3! Nu moest de pot dicht gehouden worden. En dit gebeurde goed. Tot de negentigste minuut bleef het 2-3 en MSC A1 gaat dus inderdaad met een fijn gevoel en drie punten de winterstop in. Als je deze wedstrijden wint, weet je dat je goed bezig bent.

 

Complimenten aan iedereen. Niet voor het voetbal, wel voor het knokken.  Bedankt voor Sam Strijk en Ruben Hanemaayer die meegereisd waren naar Oosterwolde.