Op een herfstig koud en winderig, maar gelukkig wel droog, Sportpark Ezinge begint de wedstrijd door een aantal afgelastingen en verplaatsingen 20 minuten later dan gepland. In de eerste helft zien we aanvankelijk een wedstrijd tussen twee teams die redelijk in balans zijn. CVVO voetbalt zelfs wat vaker op de helft van MSC. Veel kansen komen er echter niet uit voort en langzaam krijgt MSC meer grip op de wedstrijd. Het duurt bij MSC echter allemaal wat te lang. Het is net niet creatief genoeg. De bal blijft net niet lang genoeg in de ploeg. Het ‘one touch football’ is soms nog ver te zoeken vooral omdat de vrijstaande man lastig te vinden is en er dus te vaak voor de dribbel of de lange bal wordt gekozen. Maar de lange bal naar de spits, het meestal uiterst effectieve wapen van C1, is vandaag ook minder bruikbaar.  Marcel de Ruijter staat onder letterlijk zware dekking van een verdediger, die weliswaar net zo breed is als hijzelf, maar anderhalve kop groter. En dan komt zelfs Marcel er voetballend niet altijd meer uit. Maar er wordt bij vlagen hard gewerkt en langzaam zien we de druk op het doel van CVVO toenemen. Er ontstaan kansen. Mark Lakerveld is als centrale middenvelder vandaag ook zeer goed op dreef. Het spel over de vleugels wordt beter. De verdediging van CVVO wankelt en geeft veel corners weg. Maarten Donders begint de specialist te worden in het nemen van corners. Dat is overigens in dit team een mooie en zichtbare ontwikkeling. Ook voor Gijs geldt dat bijvoorbeeld, die zich specialiseert in de vrije trap op de helft van de tegenstander  Ook ditmaal neemt Maarten de corner die met een keurige boog langs het doel vliegt en bij de rechterhoek uitkomt waar hij door Marcel wordt binnengetikt: 1-0. In de tweede helft zien we nog veel meer kansen. Meerdere afstandschoten, een meermalen doorgebroken Marcel alleen voor de keeper,  Lars Padding die ook tenminste tweemaal alleen de keeper nog voor zich heeft en ook Dennis van der Veen breekt vanaf links regelmatig door en geeft vanaf links prima voorzetten. Minstens vijf 100% kansen. Met de penalty die we cadeau krijgen van de scheidsrechter zijn het er zes.  Het had zomaar in dubbele cijfers kunnen eindigen. Maar de bal wilde er vandaag niet in. Je hebt zo van die dagen. Het bleef bij 1-0. Weer geen doelpunt tegen. Hulde aan de verdediging dus, inclusief keeper, die afgezien van enkele ongelukkige ‘scrambles‘ weer uiterst solide speelde. Speciale vermelding ditmaal voor Kevin van der Veen, die ik vandaag weer prima vond spelen. Wanneer dit team het rendement van de gecreëerde kansen kan verbeteren, dan behoort het kampioenschap absoluut tot de mogelijkheden. Zo niet, dan voorspel ik een lastige tweede competitiehelft.  Maar goed, ik ga ervan uit dat er de komende tijd veel op dat rendement getraind gaat worden en dat de vizieren straks weer op scherp staan. En hoe dan ook, wederom drie punten ‘in the pocket’. En dan is er bij de kleine marge van 1-0 natuurlijk ook sprake van enige mazzel. Maar Johan Cruijff heeft het ons al geleerd: “Geluk dwing je af“. En zo is het.

 

Frans M. Donders