Marco hield de wedstrijdbespreking in de bestuurskamer. Daar vertelde hij dat we zouden starten met Justin in het doel, Lars, Thomas en Stan vormden de verdediging, Remco en Mountasser zouden beginnen op het middenveld en Roy en Dylan waren de spitsen. Hidde begon als wisselspeler en zou later op het middenveld worden ingezet. Er werd uitgelegd hoe we zouden spelen als de tegenstander de bal zou hebben en wat we moesten doen wanneer we de bal hadden afgepakt. Iedereen begreep het…..omkleden en naar het veld.
 
De eerste helft verliep wat rommelig. Spelers uit drie verschillende teams die ineens moeten samenwerken, dat is even wennen natuurlijk. We kwamen nauwelijks onder de druk uit van de Steenwijkers en zij liepen in de eerste 25 minuten dan ook terecht uit naar 0-3. Ondanks de teleurstellende en ogenschijnlijk uizichtloze ruststand bleven de jongens rustig en positief naar elkaar toe. Marco heeft in de pauze gezegd wat er in zijn ogen niet helemaal goed ging. Met een kleine tactische aanpassing, Mountasser ging in de spits in plaats van Dylan, begonnen we aan de tweede helft.
De tweede helft kregen we een heel ander MSC te zien. Er werd geknokt voor iedere bal, er werd goed samengespeeld en de kansen kwamen vanzelf. Roy brak door op links en gaf de bal voor op Remco. Hij haalde uit maar de keeper hield de bal knap tegen. Hij liet de bal echter weer los en Mountasser stond op de juiste plek en knalde de bal tegen de touwen, 1-3. Kort daarna begon Remco aan een solo op het middenveld. Hij passeerde en aantal spelers en zette Mountasser vrij voor het Steenwijker doel. Hij bedacht zich niet en knalde de 2-3 binnen. Vanaf dat moment roken de Meppelers dat er meer te halen was dan weer een verliespartij. Ze gingen vol op de aanval spelen. Er werd toen echter wel af en toe vergeten dat je als middenvelder ook moet mee verdedigen. De gasten maakten hiervan dankbaar gebruik en schoten op zeer fraaie wijze de 2-4 binnen. Dit was jammer, nu werd de opgave om niet te verliezen weer een stuk lastiger. Ondanks dat bleef MSC lekker voetballen en keihard werken. 10 minuten voor tijd werd Hidde goed aangespeeld op zo’n 15 meter van het doel. Hij draaide heel handig weg bij zijn tegenstander, schoot uit de draai de bal onhoudbaar in de verre hoek, 3-4. Vanaf dat moment werd het echt alles of niets. Stan en Lars gingen iets voor de verdediging spelen om het middenveld te ondersteunen. Thomas moest alle gaten in zijn eentje dichtlopen achterin. Risicovol, maar we moesten iets. Vlak voor tijd werd Mountasser weggestuurd op rechts. Hij schoot de bal op doel, de keeper kon er net niet bij. Maar de bal was niet zuiver genoeg ingeschoten en dreigde voorlangs te gaan. Dylan schatte het schot/voorzet van Mountasser echter op waarde en tike met z’n grote teen de bal nog in het doel, 4-4. Hierna kregen beide ploegen nog kansen op meer, maar er werd niet meer gescoord. Het gelijke spel werd beleefd als een overwinning, en terecht. Als je je als team zo weet terug te knokken dan verdien je een groot compliment. En die heeft Marco het team dan ook gemaakt na afloop. De najaarscompetitie is op deze manier heel leuk afgesloten. Ga zo door!!!