Na de knappe 3-2 overwinning tegen FC Meppel (2x Rutger, 1x Iwan) werd de thuiswedstrijd tegen Alcides met vertrouwen tegemoet gezien. Ten onrechte. Vier counters in de eerste helft leverden evenzoveel tegendoelpunten op. Sven, Mike en keeper Jarno hadden geen grip op de kleine maar snelle buitenspelers van de geelzwarten. Na rust scoorde Menno binnen vijf minuten een hattrick: 4-3. Bij de Alcideanen brak toen vooral buiten de lijnen de paniek los. De keeper werd op bijna gewelddadige wijze van z’n shirt ontdaan om vervangen te worden door een meer betrouwbare sluitpost. Scheidsrechterlijke beslissingen werden nog meer dan in de eerste helft ter discussie gesteld. De MSC-arbiter zag hierin aanleiding de fluit aan de Alcides-coach aan te bieden. Deze aanvaardde het aanbod en de wedstrijd kon zonder verder commentaar op de leiding worden uitgespeeld. Kennelijk waren vooral de zwartwitten onder de indruk van de gebeurtenissen, want Alcides herstelde zich en bracht een verdiende 6-3 eindstand op het bord.

Door de afwezigheid van Jesse en Sven werd de return tegen FC Meppel gevreesd. Gelukkig had de buurman zijn sterkste speler voor de pauze in het doel geposteerd. Gevolg was een sterker MSC dat niet tot scoren kwam. Na de rust stond de groenwitte topper wel in het veld en was FC Meppel de bovenliggende partij. Menno liet echter wederom zien van buitengewone klasse te zijn. Tegen de verhoudingen in bracht hij F5 op een 1-0 voorsprong. De tegenstander deed er een schepje bovenop en ondanks de inspanningen van Chawki, Iwan en (vooral) Stein moest Jarno toch een keer vissen. Eindstand: 1-1.

Met een uitoverwinning tegen Alcides zou MSC het seizoen toch nog kunnen afsluiten als vicekampioen achter SVN. Sven – het hele seizoen ijzersterk – was door een vervelende blessure nog steeds niet beschikbaar. Dit gemis werd in de achterhoede opgevangen door Jesse, die zijn boezemvriend op prima wijze verving. Beide ploegen bleken volstrekt gelijkwaardig, maar toch was het weer Menno – wie anders! – die de ban brak. Na de thee gingen de benjamins aan MSC-zijde voorop in de strijd. Pien en Rutger waren onvermoeibaar en beten zich bijna letterlijk vast in de Alcideanen. De overwinning leek voor het grijpen. De scheidsrechter besliste anders. Vlak voor tijd raakte Pien geblesseerd en de verder goed leidende arbiter floot (sportief) om het spel stil te leggen. Alcides zette de aanval echter voort en scoorde na het fluitsignaal uit een scrimmage. Tot onbegrip van de talrijke MSC-supporters werd de gelijkmaker goedgekeurd. Gelukkig bleef de sfeer langs de lijn ditmaal wel plezierig. Uiteindelijk had iedereen vrede met de puntendeling.

Ondanks het gemiste kampioenschap heeft F5 een prachtig voorjaar meegemaakt. Spannende wedstrijden tegen gelijkwaardige tegenstanders. De spelers hebben zich zonder uitzondering prima ontwikkeld. Een aantal van hen moet zich in de kijker hebben gespeeld van de scouts van F2 en mogelijk zelfs F1.