Goed. Eerst de nacht van de natte zakdoek. Dat was wederom wat mij betreft een heerlijke avond. Drents carnaval. Ik heb na enkele biertjes wederom ‘De vlieger’ van Hazes  in de Casteleyn mogen zingen en dat terwijl mijn laagste rapportcijfer op de basisschool steevast voor zingen was. Ik vond ook al dat de band wel erg hard ging spelen, telkens wanneer ik uit volle borst het refrein inzette. Zingen is niet een van mijn talenten, maar muziek wel een van mijn passies. Soit. Het was weer erg leuk, bijzondere bands, gezellige kroegen, aangenaam gezelschap. Ik hoop dat deze beginnende MSC-traditie nog lang blijft bestaan. Het is laat geworden en het bier is rijkelijk geschonken en gedronken.

De gang naar het voetbalveld is dus niet erg gemakkelijk. De zakdoek is zogezegd nog niet eens droog. Iets te laat komen we dus op een koud en winderig Ezinge, waar af en toe nog een waterig zonnetje te zien is. Het eerste kwartier van de wedstijd is al verstreken en volgens de heer Colenbander werd dit – op navraag door uw verslaggever – gekenmerkt door een op en neer golvend spelbeeld. Kan ook met de ‘night before’te maken hebben gehad. We zien een wedstrijd die langzaam kantelt in het voordeel van MSC. Onze jongens willen duidelijk winnen en hun plek in de hoofdklasse veilig stellen. Al met al een niet heel erg mooie pot voetbal, maar wel een MSC dat er echt voor gaat en dat ook een aantal fraaie doelpunten maakt. Marcel scoort vijf keer, waaronder twee keer met een MSC(!) en een keer met een prachtige lob. Verder mooie uitgspeelde doelpunten van Rob(2), Willem en Joost. De topscorer van MSC B1 tot vandaag, Bart Meijer, krijgt in de wedstrijd nog twee goede kansen, maar heeft een keer zijn dag niet. In het laatste deel van de wedstrijd worden nog enkele nieuwe jongens opgesteld, die volgend seizoen het B1-stokje in de hoofdklasse gaan overnemen.

We blijven in de hoofdklasse. Dat is weliswaar geen hoofdprijs, maar gezien de start van het seizoen een alleszins acceptabel resultaat. Met de welgemeende complimenten aan de mannen die dit voetballend en als team naar de eindstreep hebben weten te brengen. Aan het eind van de wedstrijd pak ik nog een keer m’n zakdoek. Die is inmiddels weer helemaal droog. Langzaam breekt de zon door. Het is bijna Pasen.

MSC B1- Wolvega B1: 9-0.