Beide ploegen kwamen na het beginsignaal maar moeilijk uit de startblokken. Er werd over en weer niet erg goed gevoetbald, alhoewel de bal wel in een steeds rapper tempo heen en weer ging. Veel werd de lange bal gespeeld door beide teams en voetballend was er weinig te beleven op de grasmat van DZOH. Een grasmat die overigens niet zou misstaan als ijsbaan. Met namen de spelers van MSC wisten soms maar moeilijk op de been te blijven en zouden hoge ogen gegooid hebben bij “sterrendansen op het ijs”. Uiteindelijk is het MSC wat het net weet te vinden en komt op dat moment verdiend op een 0 – 1 voorsprong. Dat was dan ook meteen het hoogtepunt van de wedstrijd van de Zwart Witten. Welke factoren nu een rol gespeeld hebben is niet geheel duidelijk, maar er waren verschillende zaken die tot ieders ergernis niet goed gingen. Sommige spelers zaten misschien al met hun hoofd bij, het later op de avond plaats vindende VESTER-galafeest, anderen hadden gewoon een off-day en weer anderen vonden het nodig om de kop te laten hangen. Ik persoonlijk heb me erg gestoord aan een man, die de vader was van de DZOH-spits, en de coach was van DZOH B1; o ja, en niet te vergeten hij liep in een scheidsrechtertenue. Ik zal me verder dan ook niet uitlaten over de objectiviteit die ter discussie gesteld zou kunnen worden. Eigenlijk zouden hier door de KNVB regels voor opgesteld moeten worden. Ook al gaat het nergens om en wordt er geen geld verdiend en is het plezier wat de boventoon moet voeren; het is uitermate storend tijdens het spel.
Ondanks al deze feiten weet DZOH en het verdere verloop van de wedstrijd nog 3x het doel vanMSC te vinden en wint (dat mag wel duidelijk gezegd worden) verdient de wedstrijd.  Soms heb je van die wedstrijden dat niets lukt.

De mannen van B1 hebben hiermee het zicht op een kampioenschap enigszins verspeelt en zijn volledig afhankelijk van de concurrenten FC Meppel en DZOH. MSC heeft t.o.v. beiden respectievelijk 5 en 6 verliespunten meer. We geven de hoop niet op en blijven uiteraard ons best doen, maar voor nu nemen we even plaats in de wachtkamer.