En MSC B1 heeft inmiddels drie wedstrijden op een rij gewonnen. En niet van de minste tegenstanders. Vandaag is  Erica B1 aan de beurt. In tegenstelling tot de afgelopen weken, is dit een tegenstander uit de onderste regionen van de competitie.  En dan blijkt het inmiddels bekende (MSC?)fenomeen weer opgang te doen. Een slecht voetballende tegenstander leidt vaak ook tot een slecht voetballend MSC. Ik wil daarom aan deze wedstrijd niet al te veel woorden besteden. Het is mooi weer buiten. Ondanks het vrij stevige voetbal van de dopheidertjes, blijft het al met al een redelijk sportieve maar verder vrij matte en ongeïnspireerde wedstrijd. We gaan rusten  met 0 – 0 . In de tweede helft heeft de coach van ons B1 wat omzettingen doorgevoerd, die lijken te wijzen op een wat meer aanvallende intentie. Dat is terug te zien op het veld. Het mooiste, eerste en enige doelpunt van de wedstrijd is van Guido Meeuwis. Eigenlijk is de afspraak dat hij pas bij tweemaal scoren een vermelding in dit verslag krijgt, maar ok, hij is per slot van rekening ook de enige die mij ‘The Fonz’ mag noemen. En ik vind hem echt een uitstekende linksbuiten. Verder een eervolle vermelding voor de gehele verdediging en in het bijzonder voor onze altijd betrouwbare en ook vandaag weer ‘de nul’ houdende keeper Ewout Knol. En om het cirkeltje weer rond te maken. In mijn optiek is een slechte wedstrijd niet zozeer een wedstrijd waarin slecht wordt gevoetbald maar een wedstrijd waarin geen strijd wordt geleverd. Er zit dus iets tegenstrijdigs in het moeten winnen van een slechte wedstrijd. Kortom, ik ben er nog niet uit wat het echte Cruyffiaanse gehalte is van de uitspraak van Vincent. Later meer. Nu gaan we maar eens lekker naar buiten. MSC B1 – Erica B1:  1 – 0.