JVZ D1 gaat ongeslagen aan kop in de hoofdklasse P.  Weliswaar werd er vorige week voor de eerste keer gelijkgespeeld tegen HH’97, maar JVZ D1 lijkt toch echt het sterkste team in de competitie te zijn. De heenwedstrijd werd thuis verdiend met 0-4 van ze verloren. Sinds die wedstrijd heeft MSC D1 de opgaande lijn te pakken en we doen nog volop mee om de titel. Het gat is 4 verliespunten, dus winst in Zuidwolde was belangrijk. Vincent had zijn mannen op scherp gezet en er was in de afgelopen week goed getraind. 

Na het handenschudden – JVZ ging akkoord met onze suggestie dit ook voorafgaand aan de wedstrijd te doen – ging de wedstrijd van start. Het initiatief was vanaf het eerste fluitsignaal voor de koploper uit Zuidwolde. Voetballend waren ze MSC D1 de baas. MSC speelde veel te onrustig. De defensie deed niets anders dan de bak wegperen en als de bal dan toevalling bij een teamgenoot op het middenveld of in de voorhoede terecht kwam was deze de bal ook direct kwijt. JVZ drukte daardoor constant op het MSC-doel en er restte MSC D1 niets dan keihard werken, een tegentreffer voorkomen en hopen op een counterkans.

En die kans die kwam er. Na een foute spelhervatting van de JVZ- goalie was het Menno die rond de 20e minuut plots vrij voor de keeper stond. Menno begreep het belang van deze mogelijkheid en rondde koelbloedig af. 0-1 voor MSC D1! Een stand die geen recht deed aan het spelbeeld, maar met veel vreugde door het team, de staf en de meegereisde supporters werd gevierd. JVZ gaf nog meer gas, maar kwam eigenlijk niet veel verder kan kansen uit vrije trappen en corners. Een keer of drie troffen zij hierbij de (bovenkant van de) lat. De gelijkmaker leek dus een kwestie van tijd. Mooi niet dus, de tweede kans van MSC D1 werd namelijk ook direct verzilverd. Een afstandsschot van Wesley – die al gevolg van een tactische vondst van trainer Vincent dit keer van rechts speelde – krulde namelijk op fraaie, maar ook enigszins gelukkige, wijze in de linkerbovenhoek. Ver buten het bereik van de JVZ-keeper. Zo stond het enkele minuten voor rust 0-2. JVZ was zwaar aangeslagen en kon tot het rustsignaal weinig meer doen. Zou het dan toch gaan lukken, zo vroegen de MSC-supporters zich af, winnen bij de koploper?

In de tweede helft veranderde het spelbeeld van de wedstrijd. MSC D1 bleef knokken voor elke meter, maar JVZ schakelde ook over op de knokstand. In beide gevallen in de geode betekenis van het woord trouwens. Beide teams gingen tot het gaatje en het werd een ware slijtageslag in de Zuidwoldiger koude. JVZ D1 bleef druk zetten op MSC-verdediging, maar Jarne, Hidde, Thom, Wisse, Patrick en Daan gaven geen krimp. Middenvelders Willem, Yves, Niek en Gideon hielpen hen daarbij en probeerden onder de druk uit te voetballen. Dit lukte niet vaak, maar geknokt werd er. Aanvallers Maarten, Wesley, Rutger en Menno ondersteunden het middenveld en loerden op een kansje. Niemand verzaakte. Er werd een topprestatie geleverd.

Toch wist JVZ de aansluiting bij MSC te vinden. Uit een corner ontstond een ouderwetse scrimmage voor de goal. Jarne leek de bal vast te hebben toen deze uit zijn handen werd getrapt, maar de scheids (een goede trouwens) zag het niet of anders. De losgetrapte bal werd vervolgens over de doellijn gewerkt. Met de hand volgens een enkele MSC-speler, maar dat was voor de scheids en de teoschouwers niet te zien. 1-2 dus, maar nog niets aan de hand. JVZ drukte wel aan, maar werd steeds minder gevaarlijk. Tot de volgende corner, toen er een volstrekt identoeke situatie ontstond. Jarne had de bal, werd aangevallen, kon niets anders doen dan loslaten en de bal werd weer over de doellijn gefrommeld. 2-2, een bittere pil na zo’n fanatieke strijd.

Met nog een minuut of vijf op de klok was dit het wel, zo dachten alle toeschouwers op de tribune. Maar niets daarvan, een strakke pass op spits Rutger werd door hem op spectaculaire wijze in één keer doorgekaatst op Wesley die koelbloedig afronde, 2-3!! Feest op de tribune en nog veel meer op het veld. De mannen waren door het dolle heen en vormden een grote feestende zwart-witte kluwen. Een beetje te veel feest zou echter blijken. Want even, heel even, was de concentratie weg. Doelpunt JVZ en 3-3 met nog twee minuten te spelen. 1 punt tegen de koploper een prima resultaat, want bij 3-3 zou het toch wel blijven?

Even leek het er op van niet. Plotseling braken Rutger, Patrick en Wesley uit. Drie tegen één op weg naar het JVZ-doel in de blessuretijd. Dat werd de scheids toch iets te gek. De speeltijd zat er op en het leek hem niet verstandig deze aanval af te wachten. Tot grote frustratie van de MSC-aanvallers floot hij af. Tijd is tijd zei hij en daar viel niets tegen in te brengen. Zo eindigde de zinderende voetbalwedSTRIJD tussen de nummers 1 en 2 in de hoofdklasse P in 3-3.  Volgende week thuis tegen HH’97 D1, een taaie ploeg!