De start was ronduit zwak. Met Jort en Levay op de bank was er sprake van wanorde in de defensie. Binnen zes minuten stond er een 2-0 achterstand op de borden. Voor Menno was er geen houden aan. De bonkige JVZ-spits (ex-Alcides) schoot uit alle standen en vaak nog raak ook. Toen Jort en Levay hun vertrouwde posities hadden ingenomen, kreeg MSC controle over de wedstrijd. Kans op kans werd er gecreëerd, maar de spitsen hadden het vizier nog niet op scherp staan. Halverwege de eerste helft was het eindelijk zo ver. Een splijtende dieptepass bereikte Rutger, die de keeper omspeelde en beheerst met links inschoot. Nadat Senna en Jurjen kansrijk waren geweest stormde Djermo op slag van rust weer eens naar voren. Zijn voorzet was perfect en Hajo rondde vakkundig af: 2-2.
Wat er in de pauze is gebeurd blijft een raadsel. De Meppelers keken na de onderbreking verdwaasd toe hoe de tegenstander opnieuw maar zes minuten nodig had om liefst 3 keer te scoren. Vanaf dat moment liep E2 achter de feiten aan. Er werd goed gecombineerd, maar de echte wil om te winnen leek te ontbreken. Toen Levay na goed opkomen van Nick eindelijk fraai scoorde waren er nog maar vijf minuten te gaan. De combinatieploeg uit Zuidwolde hield in de resterende tijd moeizaam stand, maar de overwinning werd toch veilig gesteld.
Een prima wedstrijd werd in twee keer 6 minuten schlemielig weggegeven.