Het lijkt er al snel op dat de MSC-spelers zelf ook hebben geconcludeerd dat ze het vandaag makkelijk gaan krijgen en dat het wel een tandje minder kan. Daardoor is de passing slordig, wordt er te veel gelopen met de bal, gaat de bal veel te snel diep en ontbreekt de overtuiging bij het afronden.

Zoals wel vaker bij dit soort potjes het geval is, moet er een verdediger aan te pas komen om de ban te breken. Dit keer is het Joost die in de 16e minuut een vrije trap van Yves bij de tweede paal binnenkopt. Kort daarna volgt nog een aantal grote kansen die onbenut worden gelaten. MSC blijft op halve kracht en zonder echte overtuiging spelen.

Na een positiewisseling in de voorhoede is het Stefano die in de 29e minuut de 2-0 aantekent. Het is zijn eerste goal van het seizoen en de beloning voor zijn onverzettelijkheid en harde werken tot nu toe. Vlak voor rust wordt het 3-0 door Yves die de bal na een heerlijke klutssituatie voor de Achilles-goal binnen weet te tikken. De conclusie na 40 minuten luidt: 3-0 voor, maar te laag tempo, slordig, weinig creativiteit en veel te veel kansen gemist.

In de tweede helft verandert dit helaas weinig of niet. We blijven veel sterker, maar profiteren er door genoemde redenen te weinig van. Stefano maakt nog wel een knappe tweede goal en ook Yves scoort nog een keer. Aangezien Achilles met een mooi schot uit een afgeslagen corner ook het net weet te vinden, wordt het uiteindelijk 5-1 voor MSC. Aanstaande zaterdag komt de koploper naar Ezinge. Voor een goed resultaat tegen WVF JO17-1 zal het echt een stuk beter moeten.