En dan zegt Dusink iets waar ik van schrik, ja eigenlijk hevig ontdaan van ben. De man van GRC, twee weken geleden nog te gast bij ons in Meppel, typeert ons hoofdveld als een ‘knollentuin’. ‘Ja zelfs ons veld is beter dan die knollentuin die bij jullie ligt’, wrijft hij me nog een keer in. Ik wens Vally een prettige winterstop en hij mij prettige feestdagen en het gesprek is ten einde. Met het schaamrood op de kaken leg ik de telefoon neer en denk langzaam nog eens terug aan de woorden van Dusink. ‘Jullie hoofdveld is een knollentuin’ Ik laat die woorden nog eens op me inwerken. Langzaam dringt het tot me door en ik denk dat ik Dusink gelijk moet geven. Ons hoofdveld, en meerdere velden op Ezinge, zijn inderdaad knollentuinen.

Waar nog niet zo gek lang geleden ons hoofdveld als het beste veld van sportpark Ezinge werd omschreven, is het nu inderdaad een knollentuin. Hobbels en bobbels, kale plekken. Een woestijnvlakte in het Meppeler najaar. De winter moet nog beginnen en we zijn nog maar op de helft van de competitie. Dat wordt nog wat in de eerste maanden van 2009. MSC groeit en groeit, net als de andere verenigingen op Ezinge. In de voorjaarscompetitie starten er meer MSC-teams dan ooit tevoren in de competitie. Bij de eerste de beste bui is het al hoogst onzeker dat ALLE MSC-wedstrijden gespeeld kunnen worden. Ik voorspel je dat er aan het einde van het seizoen, in de maanden april en mei, meer dan ooit tevoren ’s avonds op Ezinge gespeeld gaat worden. Inhaalwedstrijden !!!

De meeste politici in Meppel lijken vooralsnog doof voor de problematiek van de voetbalverenigingen. Wanneer ik op onze website de zoekfunctie gebruik en het woord´kunstgras´ intik, kom ik uit in het jaar 2003. Toen werd er al gesproken over kunstgras op Ezinge. Het jaar 2009 is bijna aangebroken. Nog drie weken resten ons in 2008. Er komen dagen aan waarin er alle tijd is om zaken te overdenken. FC Meppel 700 leden, MSC zo´n 650 en Alcides nog eens hetzelfde aantal. Tweeduizend actieve voetballers op tien woestijnvlaktes. Wat ooit het mooiste sportpark van Noord Nederland was, is niet meer. De clubs in Meppel worden uitgelachen. We worden aan alle kanten voorbijgestreefd. Kleedkamers zijn een puinhoop, nauwelijks trainingsaccommodatie voor alle teams, en de wedstrijdvelden zijn nauwelijks te bespelen zonder enkels te breken. De velden worden gewoon te intensief bespeeld. Ik ben geen ´grasoloog´, maar weet ook wel dat wanneer een veld niet de kans krijgt om te herstellen, er binnen de kortste keren geen grassprietje meer op staat.

Je schamen voor zaken waar je eigenlijk zelf geen hand in hebt. Ik weet wel dat het niet goed is, maar soms overkomt je het gewoon.

Arjan Jonkers
 
Wilt u reageren op het bovenstaande, klik dan hier.