Omdat de verdediging de laatste weken nogal overlopen werd wilde Marco starten met een extra verdediger. Jaimy, Lars en Wouter speelden achterin, Montasser en Stan speelden op het middenveld en Roy en Dylan vormden het aanvalsduo.
In de kleedkamer werd vooral stilgestaan bij de speelwijze wanneer de tegenstander de bal heeft, want dat was de laatste tijd meer regel dan uitzondering. Toen de jongens allemaal aangaven te begrijpen wat de bedoeling was gingen ze naar het veld voor de warming-up.
Nadat de scheidsrechter had gefloten voor het begin van de wedstrijd werd al snel duidelijk dat Steenwijk, nota bene koploper in de 1e klasse, niets beter was dan de Meppelers. Omdat de speelwijze vreemd was moest Marco wel veel corrigeren in het begin, maar naarmate de wedstrijd vorderde raakten de spelers al snel gewend aan het systeem. Het spel in de eerste helft speelde zich grotendeels af op de helft van de tegenstander, maar echt gevaarlijk werd MSC niet. Bij de spaarzame uitvallen van Steenwijk waren zij met hun handige spits een stuk dreigender. Maar de verdediging, onder leiding van keeper Justin, stond als een huis vandaag en maakten de aanvallers van Steenwijk keer op keer onschadelijk.
Vlak voor rust kreeg Steenwijk twee corners te nemen. De eerste inzet werd bij de tweede paal van de lijn gehaald. De tweede corner verdween bij de eerste paal in het doel. Tegen de verhouding in gingen we rusten met een 1-0 achterstand.
Na rust kwam Steenwijk vrijwel direct op 2-0. De eerdergenomende handige spits speelde zichzelf goed vrij en schoot de bal onhoudbaar voor Justin in. In plaats van mopperen op elkaar hoorde je in het veld alleen maar opbeurende woorden. De zwart-witten gingen gewoon verder met het spel dat ze de hele eerste helft zo goed speelden. Ruimtes werden klein gemaakt als Steenwijk de bal had, ze gingen fel de duels in en bij balbezit werd het veld snel groter gemaakt en werden de ruimtes goed opgezocht. Stan ontpopte zich op het middenveld als een ware stofzuiger. Hij zorgde er met zijn inzet en snelheid voor dat we de strijd op het middenveld wonnen en steeds meer in de buurt van het Steenwijker doel kwamen. Tien minuten voor tijd was het weer Stan die de bal van de voet van een tegenstander plukte, aan een slalom begon en de bal naar Dylan speelde. Dylan was net eerder bij de bal dan de keeper en tikte de bal met zijn grote teen richting Roy. Roy aarzelde niet, haalde uit en schoot de 2-1 binnen. Onze jongens voelden dat hier meer te halen was. Er werd ondanks de vermoeidheid (wij hadden immers geen wisselspelers en Steenwijk wel) nog een tandje bijgeschakeld. Er werd alleen nog maar gevoetbald op de helft van de rood-witten en hun doel veranderde in een schiettent. Een paar slimme corners van Roy Kuiers werden nog erg gevaarlijk maar bij alle schoten op doel zat er wel een voet van een Steenwijker tussen.
Na de wedstrijd waren de spelertjes best wel teleurgesteld, maar Marco heeft ze een heel groot compliment gemaakt. Want tegen de koploper uit de 1e klasse in de eerste helft maar 1-0 verliezen en in de tweede helft 1-1 gelijkspelen is een zeer knappe prestatie. Iedereen heeft geknokt voor wat hij waard was en de ouders en gelegenheidscoach Marco hebben genoten.