Voor vele mensen is het altijd een prachtige ervaring om erbij te mogen zijn
Het met elkaar delen van blijdschap tijdens het betreden van het veld is machtig om te ervaren
Warme emoties die door je heen spoelen als jouw team kampioen is geworden zijn onbeschrijflijk
Je hart klopt sneller, wetende dat je tijdgenoot bent van de fantastische spits of stoere keeper in je team
En over tijd gesproken: een nostalgisch gevoel treft je in je hart, als je in het clubhuis mensen van snert ziet genieten, terwijl jij een broodje warme worst met mosterd besteld. De omgekapte bomen geven je eveneens een vorm van tijdsbesef. Sommige bomen stonden er al vijftien jaar of langer en iemand had besloten dat ze het veld moesten ruimen.
Wetende op welke grond ik mij bevond, knielde ik neer bij een boom en telde de jaarringen. In de jaren ’40 en ’50 zou Ezinge een wijk worden, volgebouwd met woningen. Het liep echter iets anders, want reeds in de jaren ’60 werden er voetbalvelden in de Ezingerbuurt aangelegd. De foto aan het einde van de reeks kiekjes (met dank aan de Stichting Oud Meppel – OUDMEPPEL.NL ) uit 1977, geeft het idee dat de jongste bomen van Ezinge gerooid zijn. Ach….. het zal wel noodzakelijk geweest zijn.
Deze bomen maken wellicht ruimte voor anderen, zoals het ook met spelers gaat. Over vijftien jaar is er weer een nieuwe Ronaldo, Roy, Rens, Max, Maikel, Mart of Merijn. En kan Roy zeggen: “Ik speelde bij MSC in de tijd dat Merijn er voetbalde. Ik was een tijdgenoot van hem.”
RW
Geef een reactie