Zie je mij ergens staan met een ietwat alerte blik in de ogen, dan absorbeer ik allerlei zaken die plaatsvinden in mijn directe omgeving. Maar….. denk nu niet dat die MSC-fotograaf een maffe vogel is. Want….. kijk eens naar jezelf tijdens het schrijven in een schrift op school, tijdens het uitoefenen van je hobby of het beluisteren van muziek.
Heel veel mensen raken in een soort trance als ze naar muziek luisteren. Zaken er omheen worden niet meer ervaren; men zit als het ware in de muziek.
Ben je aan het schrijven (en die ervaring heb ik vrijwel dagelijks), dan kunnen je hersenen ineens van wal steken en vormen er zich woorden op het papier die uit het niets lijken te komen. Op zo’n moment weet je niet wat er in je omgeving gebeurt.
Als voetballer heb je dat ook vaak. Alleen maar oog hebben voor de bal, je medespeler, de tegenstander en de lat waar de bal onder moet verdwijnen. Je slechte cijfers op school, regen en je ouders langs de lijn vergeet je gewoon tijdens de wedstrijd. Zie je dit bijvoorbeeld terug in een filmpje die je vader met zijn mobiele telefoon heeft gemaakt, of op foto’s van de MSC-site, dan denk je vaak: ‘oei! wat kijk ik boos!’ of ‘wat trek ik een gekke bek!’
Nou….. dat komt omdat je je dan focust. Je bent bezig met iets wat je leuk vindt; je wilt die bal veroveren, met een mooi trucje iemand omzeilen en scoren. Verder denk je nergens over na.
Als ik aan het fotograferen ben, dan trek ik af en toe (lees: heel vaak) gekke bekken. Omdat ik iets doe wat ik leuk vind, dan vergeet ik te letten op dat soort dingen. Probeer maar eens een foto van me te maken terwijl ik mijn tong tussen mijn lippen heb. Het gebeurt me regelmatig, maar…… vanaf vandaag weet je ook dat ik mijn directe omgeving ‘voel’, dus ik geef je weinig kans. Maar, probéren kan natuurlijk altijd!
RW
Geef een reactie