De reis leidde ons naar het buitensportbedrijf Omnimobilae in Raalte. De locatie, temidden in een prachtig bos, leende zich prima voor de survivalactiviteiten.  

Omstreeks 19.00 uur waren we ter plekke. Na de ontvangst hebben we de spullen naar de tent gebracht en kon iedereen zijn slaapplaats in orde maken. We sliepen in een grote tent voorzien van 2 heaters (verwarming) en voor iedereen was er een stretcher.

De begeleiders moesten zelf nog een tent opzetten. De selectiespelers waren het erover eens dat de begeleiders zich niet mochten ophouden in “hun tent”.

Nadat alles in gereedheid was gebracht konden we beginnen met het programma. Er werden 3 teams samengesteld die een onderlinge strijd moesten aangaan. De teams zouden gedurende het weekend verschillende opdrachten krijgen. Het best presterende team mag uiteindelijk een prijs in ontvangst nemen.
 De teamindeling zag er als volgt uit:

Team 1: Robert, Sebastiaan, Ewout, Jesse en Arjan.

Team 2: Tim K, Tim V, Albert Jan, Erik en Steven.

Team 3: Rein, Jille, Roy, Marcel en Sven.

Diezelfde avond nog zou de strijd losbarsten. De teams moesten een aantal vragen beantwoorden waarin hun kennis over voetbal en survival werd getest. Na afloop bleek dat elk team maar 1 fout had gemaakt. Een prima resultaat.

Aansluitend kregen de teams de opdracht om een kampvuur te maken. Al snel bleek dat een aantal jongens af en toe naar Discovery Channel kijken om het programma “Survivorman” te aanschouwen. Dit heeft z’n vruchten afgeworpen, want alle 3 de teams bleken prima in staat om een kampvuur te maken. Nadien werden de 3 kampvuren samengebracht tot 1 groot kampvuur. Nadat we een tijdje rond het kampvuur hadden gezeten en de nodige versnaperingen naar

binnen hadden gewerkt, werd het tijd om te gaan slapen. Omstreeks 00.15 uur gingen we slapen om de volgende dag lekker uitgerust te beginnen. Althans dat was het advies van de begeleiders. Dat het lang onrustig bleef die nacht is waarschijnlijk overbodig om te vermelden.

De volgende ochtend (zaterdag 12 april) om 07.30 uur was het tijd om op te staan. De één had hier wat meer moeite mee, dan de ander.

Na een stevig ontbijt konden we beginnen met de verschillende activiteiten. Als eerst hebben we het Challenge-parcours gedaan. Een parcours waarbij de teams door samenwerken verschillende hindernissen moeten nemen. Dit bleek niet altijd eenvoudig te zijn, maar alle teams hebben zich prima door dit parcours heen geworsteld.

Meteen aansluitend gingen we boogschieten. Zoals de “oude indianen” met pijl en boog op jacht gingen, moesten de teams met behulp van dit zelfde wapentuig proberen zoveel mogelijk punten bijeen te schieten. Een leuke activiteit waarbij de resultaten goed te noemen waren.

Omstreeks 12.30 uur gingen we lunchen. Dat was ook het moment waarop alle jongens weer een beetje wakker begonnen te worden. Nadat alle buiken weer gevuld waren, konden we ons opmaken voor “de Powertower” en het “Junglepad”.

 Beide activiteiten stonden in het teken van klimmen en klauteren. Ook een tokkelbaan was onderdeel van dit parcours. Alle jongens hebben deelgenomen aan deze activiteiten. Hoewel niet iedereen alle onderdelen heeft gedaan, heeft wel iedereen het geprobeerd. Dit terwijl er ook jongens waren met hoogtevrees. Complimenten, echt fantastisch. Zeker als je bedenkt dat menig volwassene zou bedanken voor dergelijke activiteiten. Wel waren de “mannen” het erover eens dat het redelijk zwaar was.

Na afloop van het middagprogramma konden de jongens zich douchen en omkleden.  

Om 18.00 uur werd de barbecue aangestoken. Iedereen kon zijn honger stillen met verschillende soorten vlees en salade. Roel nam de barbecue-tang ter hand en ontpopte zich als chef-kok. Uiteraard werd het kampvuur weer aangestoken en ondertussen werd er ook gevoetbald.

Om 20.00 uur vertrokken we naar Zwolle. Daar brachten we een bezoek aan de bioscoop om de film: “Vangent Point” te bekijken. De film begon om 21.45 uur en de verwachting was dat een aantal jongens het eind van de film niet zouden halen en in slaap zouden vallen. Niets bleek minder waar. Allen hebben de film gevolgd en de vermoeidheid weerstaan.

Tegen een uur of  00.30 uur waren we terug in Raalte. Het kampvuur werd weer ontstoken en nog even hebben we rond het kampvuur gezeten. Sommige jongens lieten dit aan zich voorbij gaan en gingen meteen slapen. Uiteindelijk was het 02.00 uur toen iedereen in bed lag. Het werd een rustige nacht.

De volgende ochtend (zondag 13 april) om 08.00 uur bleek het nog steeds erg rustig te zijn in het kamp. Iedereen was nog in diepe rust. Voorzichtig hebben we iedereen gewekt en naar het ontbijt gedirigeerd.

Aansluitend gingen we de laatste uitdaging aan: de touwbanen. Ook hier draaiden “de mannen” de hand niet voor om. Als laatst moest er nog opgeruimd worden om vervolgens de winnaar bekend te maken van dit avontuurlijke en sensationele weekend. De 1e prijs ging naar Team 2, de 2e prijs naar Team 3 en de 3e prijs ging naar Team 1. Iedereen kreeg een herinneringsmedaille uitgereikt overeenkomstig de eindklassering.

 

Na de prijsuitreiking konden we terug keren naar Meppel.

Als ervaringsdeskundige kan ik stellen dat de jongens van C1 prima gepresteerd hebben onder moeilijke omstandigheden en dat ze zich met recht “Bikkels” mogen noemen. MSC kan trots zij op deze Bikkels.

 

Tot slot wil ik namens de Bikkels van C1 een dankwoord uitbrengen. In z’n algemeenheid bedanken we iedereen die een rol heeft gespeeld bij het tot stand komen van dit survivalweekend. In het bijzonder willen we de volgende mensen bedanken:

Jan Padding voor het waarnemen van de training tijdens mijn afwezigheid,

Roel Schaafsma voor de begeleiding van het team tijdens mijn afwezigheid en voor de begeleiding tijdens het weekend,

Dick Knol voor de begeleiding tijdens het weekend en het regelen van een bus.

Marjan Kreeft, Harry Steendam en Bas Berkenbosch voor het vervoer.

 

Met sportieve groet,

Harry Lefferts